Dievenschool

prettige lampbeschijning en damp van geurige soep over de glimmende borden, de twee lepels, de ijzeren vorken, de messen met gebarsten beenen heften, alles glom het van hartstochtelijk geschuur; en ze waschten zich gauw, hongerig eerst, dan wee van etensgeur; ze rij-den zich om de tafel in rust, waar vader, hoestend, kuchend, op. Brooche maakte met rozijnewijn en galle *), Moeder opschepte, moe van veel Donderdag en Vrijdagwerk, ook moe nog van *t werk van andere dagen, maar toch met ’n tikje lieve bezorgdheid voor de jonges.

Voor Moos waren het de mooiste avonden van zijn leven.

* *

*

Het was vreemd voor de anderen, dat ze hem niet lang en hevig huilen zagen bij zijns vaders dood. Want het leek niets anders dan iets heel interessants.

Er was zoo weinig droefenis, dat hij zich wel afvroeg, hoe toch anderen zoo heel treurig zijn konden, als hun vaders of moeders stierven. Het was niet meer dan een storing van zijn droomleven, een wegroeping uit de nevelende mijmering van zijn bizonder bestaan.

Dagen van te voren wisten allen, dat ⁷t mannetje sterven zou. En toen hij zijn moeder huilen zag bij ’t bed, wist hij dat ’t was om den naderenden dood; maar hij voelde minder neiging tot troosten dan vroeger, als de broers haar soms sarden. Er kwam nu niets weeks, niets liefs bij hem boven ¹

¹

Galle = gevlochten sjabbeswaterbrood, dat bij de inwijding wordt gebruikt.