Dievenschool
herinnerde hij zich dien zelfs niet meer, maar vulde in eenzaamheid z’n uren nu met gouen fantazietjes van dien êénen morgen, of thuis met de verkleinende intimiteit van gure, neertrekkende gesprekjes.
Andere wijding tot den dag, waarop-ie zelf verantwoordelijk heette voor z’n zonden, kwam van den Rebbe noch van anderen. Hij kende zijn Parscho l) — dat was voldoende. Den Vrijdag vóór den aanneemdag, in de Synagoge, waar de laatste repetitie gehouden werd in de Wetsrol zelve, waarin geen teekens of klinkers aangegeven waren, mummelde de Rebbe iets, van datde nu voortaan ernstig moest zijn, zie je, dat-ie zelf nou voor z?n goed en z’n kwaad geoordeeld zou worden, door ’t Hooge Gerecht, door ’t Hooge Gerecht. Rebbe zag hem aan, vermoedend, dat zijn onzin de kinderooren voorbij zou gaan. En zich opeens tot hem buigend, gewichtig-vertrouwelijk:
«Wat is 7t Hooge Gerecht ?»
«Da’s — da’s Gód,» verlegen zei Moos.
«Goed onthoue — goed onthoue — jij bent 'n flinke — Barmitswejonge.»
En de zilveren versierselen afnemend van de fluweel-ommantelde Wetsrol, gromde de ouwe rochelende stem nog eenige malen boven *t beweeg uit van den peper en zoutbaard:
«Goed onthoue, goed onthoue, jij ben ’n flinke jonge — jij ben ’n flinke Barmitswejonge.»
Het was maar een heel vluchtig gebeuren, vaak overzien in zijn brein, tot ’t feit minder gewichtig was dan ’t heerlijk 1
1
Afdeeling der Thora,
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.