Jankef's jongste

Titel
Jankef's jongste

Jaar
1930

Pagina's
436



terwijl hij de beide koperen schijfjes opraapt van de keien en ze moet afvegen, zwijgend heengaat en een hevige straf voelt.

„Daar dan, daar heb je je smerige cent!” roept Vader. Het genot van zijn cent gaat bij Eli bijna heel en al verloren in zijn schaamte, en ook in zijn dankbaarheid en zijn verteedering om die vertrouwdheid waarmee vader daar, op zijn marktdag, toont Eli’s wanhopig verdriet te hebben begrepen om een nederlaag die hij niet dragen kan.

„Daar dan, daar heb je je smerige cent!” Het is een heerlijke verbinding voor hem van bestraffing en van liefdevolle mildheid, waarmee Jankef de bestraffing als louter genegenheid openlegt. De fijnheid van het gebaar dringt in Eli door; hij begrijpt het heel en al, en hij had Vader, terwijl hij, Hanna hem achterop, voortloopt in de straat naar school, aan zijn hart kunnen drukken. Nog een lange middag op school, en om vijf, zes uur in den namiddag wordt het warme eten gegeven, waarvan de genietbaarheid heel en al door de markt-ontvangst wordt bepaald. Al probeert Jankef zelf op zulk een dag van inspanning, vanaf de markt een stukje vleesch op de borden te brengen, hij moet er soms in berusten dat het onmogelijk is overal verder schulden te zetten, die weer zuchten en ander gemis kunnen brengen.

Eli zwerft van het huis, dat als een lichaam is waaruit het bloed is weggestroomd, naar de markt en weer terug, tus-schcn de schooltijden, en vooral na vier uur.

„Vader kom je nog niet thuis?”

„Ja, nog een uurtje, dan gaan we inpakken. Kan onmogelijk al. Moeten nog twee menschen komen, cén voor de kachel cn één voor de kast. Scheelt me minstens drie, vier gulden in mijn beuring; kan niet weggegooid hoor, zeg maar aan moeder.”

Het wordt een smartelijk wachten op zijn terugkomst, die het bloed weer in het lichaam van het huis en ook in hun lichamen zal tcrugbrengen, met zijn aanwezigheid en met het voedsel voor hun gepijnigde ingewanden. Als de markt is afgcloopen, hebben zij niet alleen te wachten op het inpakken en naar huis rijden, maar o, laatste vreese-

74

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.