Jankef's jongste

oome? „Als je ze toch voor me koukt” zegt hij met zoo’n drogen lach en een zij-blik uit zijn schele oogen achter zijn bril — en daar zag je dan opeens alleen die meneerachtige stijve hooge glanzende boord tegenaan — „dan eit ik ze-n óp ouk, en wel hier, en wel met zeer veil smaak. Jah!” knoopt hij, met een rondblik, in een dik-gesuikerden verzekerenden zingtoon van een rabbijn, „dan zalle we ze ons terdeiglatesmake”. Het waren er maarliefstdrielDrie prachtige, witglanzende eieren! Toen hij ze gepeld had, stak hij den een na den ander in hun geheel in zijn mond, die smakker. Met stille, eerbiedige verlegenheid en een beetje onheldere verwondering stonden de kinderen eromheen, want Eli kon niet aannemen, dat de anderen niet precies zoo voelden als hij op dat oogenblik, bij dat korte maar aangrijpende brasmaal. En terwijl hij den slokker aanstaarde, meende hij, dat men daarvoor toch wel zoo’n meneer moest zijn, en uit Amsterdam komen, waar alle menschen blijkbaar rijk waren en prachtig nieuw en schoon gekleed gingen — zoo vonden zij het althans —• om zooicts als iets gewoons even naar binnen te laten glijden.

Ach, God, drie eieren. Hij ligt met zichzelf overhoop. Gunt hij ze den kerel niet? Hij gunt ze hem wel, hij kan ze hem toc-denken. Maar waarom doet die suiker-lijs er zoo leelijk mee, alsof hij, kreeg hij ze niet, ze te kort zou komen ? En waarom voelt hij niets, niets van de verzwegen begeerte van de anderen? Het is niet in orde.

Maar dan ook: de vreeselijke kaken-pijnigende begeerte, en die zekerheid van louloone een schijntje van kans. Nee, het is niet goed. Er is vernedering in, en om die vernedering: schaamte. Verzwegen, alles verzwegen. Maar iets ervan begrijpen de anderen. De meisjes ook. En vooral Vader; al praat hij raak door met den oome.

Komt het door de tegenstelling van het vele geld dat die oom Jozef verdient, en de dikke Dalles thuis van die week dat dit gebeurt vanmiddag? En het marktzoodje, waar geen tien gulden inzat, zooals Vader zei, als het best liep, als jc alles kwijt raakte en dat was een komplete onmogelijkheid? „Er is niks,” zegt hij, „wat wil je verwachten, als je geen sgourc (handel) hebt? Je komt met geen bcet-

54