Jankef's jongste

gaan,” zegt Vader, kan de uitings-driftvan de jongens niet langer dan een uur lezens-stilte bewaren. En na het praten komt het stoeien en twisten, het verborgen gichelen om plagerijen, terwijl moeder, de armen over de borst gekruist, haar blecke gezicht uitrekt in steeds opgeschrik-te en steeds herhaalde slaapjes.

„Vader, mag hij de plaat bekijken, de Sjabbesplaat?” „Wat?Ja,datmag,”zegtvaderpleizierigvanuitzijnkrant. Hij mag de plaat bekijken, het is een van zijn liefden. De plaat wordt van het spijkertje aan den wand genomen; hij mag ze vóór zich, en de anderen dringen zich stree-lend om hem heen. Het is de voorstelling der thuiskomst vanuit de Vrijdag-avond-,,Sjoele” van een rijken Jood-schen vader met zijn jongen; de tafel met prachtig damast en porcelein gedekt, de moeder geestig vriendelijk wachtend in lieflijk-gemoedelijke, bekoorlijke en rijke kleeren. Het beeld is in die dagen volmaakt voor hem. Liefdevol, gelukkig en vol scherpen vriendelijken geest, de gezichten. Op het beeld van de tafel is alle plechtigheid, vreugde en volheid van het feestelijk oogenblik saamgetrokken. In een droom van vrede en innigheid die lijfelijk mogelijk schijnen, zit hij, en tracht dit alles tot het zijne te maken. De Vader gluurt vanuit zijn krant naar zijn bewogenheid:

„Ja, het is mooi, hè? Geen min stukje? Hè? Het is maar eventjes buitengewoon, zooals je het vóór je ziet, of je er zoo compleet bij staat ? En alles prachtig, nee maar eenvoudig prachtig! Ja, je kunt er een uur naar zitten kijken en dan nóg een uur en dan iedere keer weer van nieuws af aan; want het is een mirakel! Ja dat is het!”

„Nou hij kijkt er toch naar?” (het groote meisje). „Nie-waar Eel?”

„Ja hij is der mesjogge mee, dat zie ik wel, maar het is ook of je zoo voor je oogen de simge (vreugde) van de menschen hun leven ziet; dat is het ook.”

Moeder is weer even wakker geschrikt.

„Hè?” zegt zij, sluimerig. „Zoo’n tafelkleed, ja, en zoo’n servies. Dat moest je maar ’s hebben. Och, als men daar aan denkt. Er zijn er genoeg die het hebben. Zoo prachtig allemaal. Zoo goddelijk.”

28