Jankef's jongste

laten geven en er ziek van in een kamertje naast de feestzaal gelegen, tot alle genot van beweging, geluid en smaak logisch vergeten werd. Alleen het heerlijke oogenblik bleef: van dat staan van het bruidspaar voor de Arke, onder de muziek-figuren van de viool. En die kus, op de bleeke betraande wang van de over hem heen buigende Bruid-gestalte, als een groote ruischende en welriekende, bijna bedwelmende bloem.

Zuiverder was dan alles, den dag daarna, toen hij de nieuwe stad, Groningen, met zijn moeder en een paar jonge vrouwen, zag in een heldere koele schittering van herfstzon. Het zachtfrissche rood en blauw, grijs en geel van de huizen; de werkzamer feestelijkheid van de straat met zooveel nieuwe menschen en dingen; de torens die hem zwaar porcelein leken en zilverig speelden over die stad, die zooveel grooter was dan de zijne en toch even kenbaar scheen. En dan dat orgel daarin, dat zijn vracht van golvende geluidvreugde losliet in het goudblauwe licht van de dunne, glas-achtige herfstlucht.

Machtig zijn de menschen, en heerlijk is het om tusschen hen te leven.

„Er wonen zeker geen arme menschen hier hè?” heeft hij gevraagd. Want hij wilde niet en kon niet denken dat het leed en het gebrek, dat die tranen van wanhoop om de dingen, die hij van zijn vroeger leven, van een kleine week geleden, zoo goed kende, hier zouden wonen. Men heeft geglimlacht tot elkaar. En de eenc groote tante heeft kordaat „nee” gezegd. Daarna heeft zij hem krachtig omhelsd. En toen is zij die prachtige groote sterke trom met hem gaan koopen.

Snel, in zijn straatje, verdrijft het spelen van de kinderen zijn reisgedachten, en trekt zijn begeerte tot zich om zich aan te sluiten. De lantarens schaarsch; de schemering staat er maar hier en daar van doorprikt, en daarin, terwijl hij aankomt, leeft de stilstaande wemeling van een zcldzamen grooten kring kinderen; in het midden daarvan het geel en het wit van een brandende kaars op een houten stoof.

Aan de deuren en dicht om de kinderen staan de ouders en de groote meisjes; er is verband tusschen klein en groot,