Simcha, de knaap uit Worms

jaren met die vraag geworsteld omtrent dien Gehangene en zijn vrijpostige belijders, die op het volk Gods aanvielen alsof zij zijn kinderen beter verstonden dan Israël zelf? Deze vreemden die zich aanmatigden ons te vertellen wat de be-teekenis was van de woorden van dezen Joodschen Prediker? O, God van Abraham, wat kon dan ook deze Knaap allerlei geheime gedachten, allerlei versloten Wil naar voren halen (door zijn angst en zijn smart was hij gejaagd en gescherpt,) die men beter kon laten gedijen tot zij misschien over het Paradijs heen, in geëigender hoofden en in betere dagen knop zouden zetten en tot heil worden? Ach ja* denk eens aan: hoe zou hij hier met het kind kunnen instemmen, en hier, in deze angst die allerlei gestalten aanneemt, een beroering brengen die de harten nog vroeger zou doen stilstaan? Ach ja! Hier is die groote wilde gans, die snateraar, al te rijkbloedig, die zijn aderlating pas krijgt als het te laat is, die Rabbi Jitzgak, die zijn armoedige plezier moet hebben van straffen, hoewel hij denKnaap niet eens iets kwaads toe-wenscht. En zooveel anderen: in den goeden sluimer van hun berusting zijn zij al offers voor God’s Heiligen Naam, en kunnen niet een oogenblik het Leven aan het woord laten, het arme leven dat toch sterven moet.

Hoe, Rabbi Jitzgak? Ja, zeer juist. Allen knikken. Ook Ger-schom, met neergetrokken mond. Over Reb Simcha Haco-hen, neen, hier is geen twijfel. Geen Sjiwwa, en woorden over den Stichter van de Kerk van de Christenen, die passen in den mond van een Goij. Dat staat vast: Dat verkeer met den boozen geest van Rabbi Jitzgak’s huis komt niet in aanmerking. Niets bewezen. En als oproerige tegen het Kapittel van Keulen, nu, hij is niet eens lid van de Kehillo, dus als zoodanig niet strafbaar. Reb Mosché daarentegen en Reb Tobias wel, van de anderen heeft men niet voldoende gehoord. Rabbi Jitzgak is zoo tevreden: het gaat niet om de straf, maar om den maatregel voor de verdere orde, hier, in de Synagoge.

Rabbi Gerschom had blikken gewisseld met Mar Joseph, Mar Juda en Mar Samuel, en vooral ook met Rabbi Peter den Wetschrijver, en Mar Isaac ben Eljakim, zij waren het

290