Simcha, de knaap uit Worms

Kale kreeg men niet te veel. Daarom was het paard ook zoo’n zware arbeid niet voor de keel; de boer was al lang door den keizer gevild, het hooi was nat, en de wagen? Die ging gesmeerd naar binnen.

Rad van tong ging hij nog langer voort, het beeld in de aandacht rond te goochelen, het op alle kanten te smijten en in de koddigheid van onwezenlijke vormen te trekken tegenover zijn critiek, die wel spotlust maar ook verzet was. En dan sprong hij handig over: waren dan de geneesheeren geen wonderdoeners? Zooals de Heilige, geloofd zij Hij, het wonder had geschapen van de wereld — ja, men kan niet twijfelen, het was in zes dagen, maar als men alles zoo aanziet: over zoo een Gottfried van Bouillon bijvoorbeeld moet God alleen toch al minstens een jaar hebben gedaan en dan zeggen sommige kenners dat zijn ooren nog een stukje te kort zijn uitgegroeid — nu, zoo heeft God ook aan de geneesheeren de wonderen geleerd om van ziek vleesch gezond en ja, ook van gezond vleesch ziek vleesch te maken. Want niet alleen de Ridders konden een levend mensch in een doode veranderen, dat konden de geneesheeren even goed. „God mag hen gezond laten, en ons erbij, dat wij hen niet noodig hebben,” riep zijn maat naast hem. Achthonderd jaar geleden heeft Mar Isaac — vrede zij met hem in den Hof Eden — al een groote wijsheid gezegd: hij heeft van de ongeneeselijkheid van de wonden op het slagveld de schuld gegeven aan de bedorven lucht. Zoo ziet men dat wij tegenover deze groote mannen, allen domme menschen zijn; ik gamour, ezel, heb altijd gedacht dat de menschen op het slagveld sterven door den slag; neen, zegt Mar Isaac, niet door den slag, maar door het veld. Daarom moet men altijd bedorven lucht mijden en in een Danshuis gaan op Poeriemavond, bij een groote Kehillo: hoe meer menschen, hoe minder bedorven lucht. (Hij kneep zijn neus dicht, en de zaal lachte hartelijk.) Rabbi Abulu uit Caesarea zegt dat de lucht van het Heilige Land zoo gezond is, dat zelfs een Kananitische slavin er het eeuwige leven door winnen zal. Nu, wat moet men ervan zeggen? Het is niet zoo erg als een Rabbi een mooie slavin ook een stukje van het Paradijs

21