Simcha, de knaap uit Worms

derden tijdstippen gedurende die tien eeuwen van overal was binnengekomen, en van de oorspronkelijke bewoners zoo goed als niets meer terug was te vinden.

„O, Wilhelm!” riep een ander, ,,dat zij hun kisten zoo vol krijgen, dat is goed! Het wordt immers zoo alles bij elkaar gebracht, en dan is er veel als je het komt halen. Zij hebben het maar zoo lang voor ons vastgehouden! — Jood, is er bier voor ons?” vroeg hij nu duidelijker naar den korten stevigen Reb Tobias, een veertiger die met snorretje en puntbaard aan het begin van de gelagkamer nadenkend omlaag zat te turen in de buurt van het houten rekenbord met telballetjes. Een uur geleden had hij zijn vrouw al naar boven gezonden, om haar niet door dem adem van deze honden te laten verontreinigen. En daar de sobere werkelijkheid van de vraag om bier hun vrees beteekende, evenver met daden te gaan als hun gewaagde grappen uitstippelden, riep een ander met gedoken hoofd:

„En dochters?”

„Jodendochters zijn pas goed als wij ze aanpakken.”

Een derde, nog meer verdoken, met schuwen blik in het verhitte hoofd:

„Even vóór ge ze naar den Jodenhemel stuurt.”

Er schalde een daverend scherp lachen uit acht heete koppen, op nekken die schenen te krimpen. Het was een stroef lachen, geladen met schroeienden brand. En met een schaamte jegens elkaar die zich poogde los te maken, terwille van den lust, sinds lang heimelijk gestoofd, waarvan elk de ziekte wist en veel openbaring verwachtte en welks vervulling ieder sidderend meende te voelen naderen.

Reb Tobias was zuchtend opgestaan om de leege grof steenen drinkkannen te halen en ze achter opnieuw te vullen. Op dit oogenblik zag Simcha dat Heinrich zich voorzichtig van de tafel losmaakte en in zijn richting kwam loopen. Hij gaf Simcha een wenk die werd verstaan als een raad om te blijven zitten tot zij vertrokken waren. Heinrich liep een oogenblik naar buiten en terwijl Reb Tobias de kannen met bier gevuld naar de tafel der Kruisvaarders bracht, ontmoette Simcha van die zijde onbegrijpelijke maar diep en tot in het

187