zijn kapitale slagersknuisten, zijn fijn zwart goppe-pak, zijn hoogzij en bei zijn gouen ringen. Zij, droeg onder haar beige zomerbolero baar zwartzijden goppecostuum en op haar hooggekapte, donkerglanzende haar, dat haar eenige schoon-heids-schat was, haar groote zwarte hoed, schuitvormig, met breedopstaande zijwanden en omhoog-manifesteerende slappe en stijve, zwarte en nog wat donker-groene veeren. Zij voelde zich binnengaan als de meest-gracieuze hier, als met, Rozette voor dezen keer er buiten gelaten, een absolute en stil-bewonderde meerderheid van grootsteedschen smaak, en de middelen dien te kunnen volgen. Maar de gebeurtenis der verzoening verteederde toch dat bewustzijn weldra tot een gevoel van algeheele saamhoorigheid; een verzoeting van haar concurrentie-kilheid verinnigde heel den morgen al haar Joodsche familieliefde ertoe alles te vergoelijken, en weg te mijmeren van de nu walgelijk-wrangsmakende herinnering aan die scheldpartij, die toen niet te ontkomen bleek. En zacht duwde zij haar man vooruit naar oome les; hij, die verlegen scharrelde onder de zijlingsche blikken van De Beer en zijn vrouw, feliciteerde voor de tweede maal en ging dan met een stroeven glimlach naar zijn tante: „Tante Saar, ook wel gefilleceteerd hoor, wel gefillece-teerd": hij schudde haar handje. Zij zag met weifelenden glimlach op naar den breeden vent, die onder zijn scheeven hoogzij met kinderenlinkschheid te hakkelen stond, en zij bedankte zachtjes, blij, toen-ie weer verder ging en ze haar teruggetrokken hand weer over de andere heen tegen de horst kon kruisen.
Haastig fluisterend onderzocht Naatje hij Ouwe Beem, of hij Jette ook had voorbereid? Hij stelde haar warm knipoogend gerust: ,,'t Is in orde hoor meisje, ga jij je gang maar, niks geen flauwiteiten hoor....’"
Het was een gebeurtenis die hen allen een duwtje van ontroering gaf, een van de wendingen waar langs, blind en met louter schokken, hun gevoelsleven baande tot het einde toe. Naatje liep met bedwongen heftigheid op haar tante toe en nam haar handen en zoende haar: en toen die, dicht naar
74