De een zijn dood ....

den nou overal gaan waar ze verkozen: hij verkocht niet.... hij verkocht niet hoor!.... hij was hier, hij was bij zijn eigen, bij zijn diep-eigen liefste dingen en hij mocht zingen zoo hoóg-ie wou.... hij zong de toekomst toe van zijn volk, dat weer worden zou, wat ’t eens geweest was.... gindsch, in Erets Jisroyl, machtig en groot en gelukkig en met heerlijke heftig groote minachting omkijkend naar de verwaten en van afgunst domme haters, die hun hier, overal, spogen en trapten, hun meerderen, hun stille regèerders....

„Kom mijn vriend, de Bruid tegemoet, laat ons de Sabbath ontvangen....

Tempel des Konings, vorstelijke stad, richt u op, verrijs uit uw puinhoopen! Al te lang hebt gij in het dal van den jammer verkeerd, maar Cod zal zich over u erbarmen....

Schud het stof van u af, richt u op!.... Trek uw feestelijk praalgewaad aan....; gij zult niet meer beschaamd worden en niét meer blozen.... wat zijt gij terneder gehukt? Waarom kermt gij nog? De armen van uw volk zullen bescherming bij u vinden....; de stad wordt herbouwd, hoog op haar heuvels....

Uw roovers, zijzelve zullen neervallen tot prooi, en uw ver-dervers worden verjaagd tot zij stippen blijven aan den horizon. En uw God zal zich met u verheugen, zooals een Bruidegom zich vroolijk maakt met zijn Bruid....

Rechts en links en wijdomme zult gij u uitbreiden en den Eeuwige eerbiedigen; wij zullen ons diep verheugen en uitbundig vroolijk zijn door den nakomeling van Pérez.

Kom dan met vrede, gij kroon uws gemaals; kom dan met vreugde en kom met gejuich.... Kom onder de trouwen van ’t geliefkoosde volk; kóm o, Bruid.... kóm o Bruid!

Mijn vriend, wij gaan de Bruid te gemoet; wij gaan de Sabbath ontvangen....”

Nauwelijks was, door de blijdschap van den Sjabbesaanvang en van den maaltijd, de rust tusschen hen neergezucht, of het gepraat over handel en tot tijdvulling bedachte plagerijen verwrongen de avonduren in afmattenden, onuitgezeg-

4

49