De een zijn dood ....

bloemde bordranden en geblikker van vorken en lepels, terwijl de pittige en liefelijke etensgeuren zich dichter opdrongen aan den levenslust. Volop en hoogop door zijn hoofd, krielde en joelde de blijdschap, een zachte behaaglijkheid, een gedachteloos zich schurken en kneuteren in nauw-afge-kamerde, warm aan- en omdringende vrede. Zwaarder, vrijmoedig zangerig, en met handen die van kinderlijke speelvreugde luchtig opwipten van den tafelrand, dreunde hij, met wijdopen mond nu zijn Lego-Doudiezang op, waarvan, hoewel hij de beteekenis van alle woorden niet kende, de zin der strofen hem toch volkomen vertrouwd was; met golfjes van verrukking genoot hij de levensheerlijkheid van het refrein:

„Kom mijn vriend, de Bruid tegemoet, laat ons de Sahbath ontvangen.”

„Ja, ja,” (zoo mijmerde hij door zijn bezigheid heen het beeld van zijn verheerlijking aaneen), ze hadden het wel goed gezien. Want zóó, zooals ze aankwam, was ’t wel zoo, leek ze wel ’n Bruid, de Sjabbes. Een bruid, zóó maar heerlijk aangeschreden, zóó maar binnenlachend het huis, zoo maar zacht doorjuichend de kamer met fijnhoogen stemme-lach, in een geest van krachtige weelde.... 0, die ouden! die ouwe Rehbes, zoóals hij ze zag: allemaal fijne wijze mannetjes met op hun grijze lokkenhoofden de simpele fluweelen kroontjes.... met hun lange haarden slierend naar de perkamenten rollen.... Ze hadden het wel goed gevoeld.... ze hadden het wel mooi gezien.... Als hij zich zóó liet gaan.... met zijn blik, door den van waakzaamheid doorfronsten glansafstand heen, het klaterend lichte om zijn hoofd toegewend, terwijl hij de hardheid van den voorbijen dag wegstiet en het aanhuiveren van den komende; als hij énkel dit wou, dit van nü-dadelijk alleen, met de lichten die zoemden in dubbelen zang, met het wit van de kleeden, het roerloos te ruiken, bevend wachtende wit. en de glimmende kamerdingen, door omgewijde handen geordend, verpronkt en aangevuld voor zijn ééne hooge goudlichte oogenblik, dat aan kwam te jubelen. Dan was het zoo.... dan zag hij haar komen.... daar, daar