De een zijn dood ....

warmlichte kamer binnen en de tafel, blank-wit gewijd, spande strak den nervigen rug om het bizondere Sjabbesservies plechtig te dragen.

„Gaa’j niet naar Sjoel, vader,” vroeg Jette onvoorzichtig. Hij zag naar haar op, waar ze den bordenstapel stond uit te schikken het tafelwit rond en kneep, terwijl hij haar onvermogen beklaagde, de lippen verwerpend saam. Maar dadelijk, bij het even flauwtjes aanweifelen van zijn verwondering in den smak van zijn mondopenen, dwong hij zich een vriendelijken glimlach af en zei, terwijl hij zich oprèkte uit den stoel: „Nee 'k blijf maar thuis ooren.” En nog zachter alsof haar onhandigheid nu volkomen vergeten was: „Jette, geef me mijn bril "s even an en.... éé, ook.... éé.... mijn tefille (gebedenboek) meen ik, ligt-ie daar niet op de schoorsteen?”

„Ja.”

Over de tafel hoog zij haar moeilijk rekbare lijf, en gaf hem bril en gebedenboek, en met lustig opgezetten deun begon hij nu zijn gezangen, de eerste gemakkelijk opgedreund, dan hij vroolijk bladeren, met glanzend-tevreden kijkjes hoven zijn bril uit, zocht hij de rest in de „tefillo”, en begon in zijn spel van bidden en vieren, voorzanger en gemeente in hun beurtzang na te bootsen. Bruusk-onmelodisch en zwaar doordreunde hij de kamer bij den eenen volzin, haastig en toonloos brabbelde hij den anderen, waarmee de gemeente te antwoorden had. Zoo, met telkens opgevroolijkten toon, declameerde en dreunde hij naar Moeder of Jette gekeerd, tot ze lachten. Of begeleidde zich met fladderrappe handbewegingen, de lucht doorspelend met gehuppel van zijn vingers, die van de tafel geheven, waar ze trommelden, dan als trillend bebladerde takjes klommen tot naast zijn hoofd, op en neer, terwijl hij uitgelaten-oolijke gezichten trok. En daar er een oogenblik geen verwreveling kwam, zelfs niet van Moeder, die in plechtige aandacht luisterde, lachte de blijdschap bij hem door, en hij voelde zich zacht-gelukkig van huiselijke bevrediging nu, zóó met het zingen der lichten hoven de tafel, die rustig te wachten stond met bruinbe-

46