De een zijn dood ....

„Ze kakke niet vóór ellef,” gaf Naatje gelukkig toe, „net zooas je zegt.”

„En wat ze noodig hebben, dat nemen ze nog liever van ’n goj as van ’n arrem jiddekind,” meende vrouw Davids, „die mag eerder "n gulden an ze verdienen as ’n jood n kwartje. Vrouw Zadoks begon al luider te roepen om het Jette te doen hooren en ook die bad al verstaanbaarder toespelingen gemaakt tot de bakkersvrouw. Maar vrouw Davids, klein-tjes-bang nu, groette verward en maakte zich uit de voeten. Onder het geroep dat opnieuw naar kijven dreigde, kwam om den boek van een steeg met Bart, die een koe leidde, Sam terug van de veemarkt. Zijn stijve pet had hij, als in ernstig nadenken, achterover gezet, zoodat zijn kaal geschoren gezicht naakter leek en schaapachtiger onder het stugge, korte bruinrossige hoofdhaar. Verbaasd zagen zijn groote grauwe oogen op naar de nóg ongewoon veel menschen voor de deur. Hij liep in een sukkeldrafje vooruit.

„Is d’r wat gebeurd, Jette?” drong hij haastig door, het voorhoofd bezweet. Begrijpend zag hij om naar Naatje en vrouw Zadoks. Jette schuinoogde vertrouwelijk. „Och, ’n beetje herrie hè? zuchtte ze strak vóór zich, als in een gemartelde berusting, „je kunt wel begrijpen, wat of me te wachten is van zulleke lui.”

„Vanzellef,” hoofdschudde hij waardig en trok de schouders op. Luider giechelden de beide vrouwen tegenover hem. Bart had de koe doen stilstaan voor de stoep, en bleef vermoeid staan wachten. Toen hij zijn broek had opgeschurkt, stond hij het heest met zijn stok aaiend het voorhoofd te kietelen, in zijn koel-boosaardigen oogenflits nauwelijks de aandacht voor de smeulruzie. Zijn ronde, bollende gezicht, opgezet van weer en jenever, morde onder de zwarte hooge pet, die schuin weggromde naar het oor. Zijn lage rijgschoenen waren zwaar van modder en mest, die spattend geklit zat tegen de paars- en groene kousen, daar-ie, uit gewoonte, de slechte rafelende broek had opgestroopt tot de knieën. Vrouwvolk minachtend, dagelijks aanhoorend het gezanik van zijn lustig-bedrijvig wijf, en het vervelend omrazende

39