De een zijn dood ....

„toe zeg ze, met "n streek vanzellef, net zoo iets voor haar, ja, daar is uw broer zien vrouwe nog maar ’n kiend bij, toe zeg ze met zoo’n smerige knauw onder water: nou zeg ze, je moet hierover maar niet zooveel eten zeg ze dat kreng, dat zal m’n nicht Jette wel niet anstaan zeg ze, die ziet niet graag dat ’n ander zooveel naar binnen werkt zeg ze as ’t haar centen kost! Ja wat zeg u daar nou van, zoo’n Amsterdamsche kakjuffrouw. Ik zeg zoo dadelijk derop ik zeg nou, ik zeg ik bin der anders nog nooit met geen honger vandaan gekom-men juffer, zeg ik. Ja dat he’k der toch fijn gezegd, want de vorige week toe he’k thuis nog mien boterham moeten eten, wa’k anders nooit doe, maar omdat medam ’t niet de moeite vond om voor mien nog espres aardappels hij te koken, want schillen moe'k ze toch, dat neemt ze der altoozen meteen van mien hij waar.”

„Wat een vuil stuk pest,” hijgde Jette diep op, en terwijl ze met hei haar handen haar vele rokken besloeg, wond ze zich op, met grootwordende oogen van woedebeklimming naar haar keel.

„Bah, getuu! daar ligt ze.... m’n nicht, in ’r oogen geen licht! ogh!”

„Ze bedoelt zeker die knecht van ze, nehbiesch,” viel Meijer in de rede, want hij meende dat het nu zijn plicht was onmid-dellijk te moeten hijspringen, „die ze laten verhongeren met ’n paar rooie centen in de weeke.”

„An ’r eigen keel zal ze meenen!” hijgde Jette; ze hield met kracht haar zware geluid in, toen ze Vader met de hand hoven z’n oogen door de ruit zag zoeken wat er te doen was in den winkel, „nee, nou maar zal ik je ies wat vertellen? zeg Miene? je weten toch wel.... op de bruileft van mien broer Joop, nee nou moe’j toch ies even liooren, je mag 't weten,.... ik noem je man en ik noem je peerd, toe heeft ze zich voor de vreemde menschen die daar waren, — en daar waren toch nette lui, niet? — nou daar heeft ze nog niet zooveel der fetsoen kunnen houen dat ze eerst de godgan-schelijke dag der vreetmaag heeft volgestopt, en toe.... nee luister es Miene.... toe heeft ze nog met mooie smoesies een

26