De een zijn dood ....

moediger nu. Maar weer voorzichtig zachter: „wie heeft ’r dan nou weer geroddeld van die twee, Grietje of Naatje. ’

In het laatst van zijn toon, heel even en fijntjes, glimlachte al weer zijn aarzelende spot. Maar ze voelde hem bezig te houden, en in haar onrust door hem op drift genomen; en de begeerte de beide jonge vrouwen, al was de straatbreedte ook tusschen haar, een oogenblik af te straffen, joeg haar te zeer, dan dat ze het zoo nauw zou nemen met zijn toon. „Vraag je nog wie?.... of "t niet precies eender is.... Komt er wat op an— As je ’t weten wil,” driftte ze al moeilijker — nu ze zijn belangstellend vooroverbuigen zag, „die Naatje, vallen zal ze van ’r graatje.... heeft van de week an de bakker hiernaast verteld, dat wij an Joop zoo hebben afgezet.... jaaa....” zong ze, aangemoedigd door zijn ongeloovig schuin-oogen, „wat zeg je daarvan....? vreet jij je nou niét op van de zenewen....: wij hebben an Joop zoo afgezet met de gas-sene.”

„Wij hebben afgezet met de gassene?” hervroeg hij met klem, alsof hij Naatje voor zich zag en ’t haar toevlijmde, „nögh, dat is toch heelemaal schmoes, hoe kunnen wij afzetten as hij toch de briefies heeft betaald.”

„Juist daarom,” lei zij gebarend uit, nu opeens vertrouwelijk naar hem gekeerd, „hebben ze verteld.... we hebben.... ja, schrik je niet.... we hebben geknoeid met.... met de winkeliers.... ik weet veel.... en mesjogge op kosten gejaagd om maar een mooie gassene te krijgen.... allemaal vuile smerige praatjes.... ga hiernaast hij de gojje van de bakker, die heb 't me zöo terloops verteld.... ’n garp on 'n sjand voor ’t fet-soenlike gajes, dat hooren moet, werachtig-asgod, zullie onder mekaar weten béter vrede te houen.... zoon gojje moet mijn dat vertellen.... ik verzeker je, je kan haar gerust geloo-ven van hiernaast hoor.... is één ’n makke ^a) woord leugens

1'ij ••••”

„Nogh,” zei-ie minachtend, zich schurkend in den leunstoel, -wat lui!” en na een korte stilte, daar hij toch niet graag toestemde dat de gojje van hiernaast eerlijker en fatsoenlijker i) één ’n makke = voor elk (woord) een plaag.

19