De een zijn dood ....

gewild. Had-ie dat dan moeten doen? Van ze wèg moeten gaan? Anders was dat toch nooit gebeurd? nou was d’r niks an te doen, niks.....

Hoe had-ie zich altijd gedragen....? dat was de straf, voor zien Briezemiele (besnijdenis-feest) maken zonder zijn Vader of Moeder, zonder ’n kik: è.... è.... Vader, Moeder,.... è.... è.... mien vrouw is bevallen, daar, kom kijken, mijn vrouw is bevallen.” Dat was de straf man, de straf van God.... honger.... ja ’t was erreg, maar wat was daar an te doen....? as men ’t er naar maakt....?

Wrokkend-driftig schudde hij zijn hoofd van haar weg, en keerde zich om: „och zij, zij.... de straf, de straf....! liet zich gek praten door haar stapele dochter en haar pestkoppen van zóóns! Had-ie ’t er naar gemaakt? Zoo? had-ie ’t er altijd naar gemaakt? En was ’t zijn schuld dat-ie d’r nou uit lag....? Ja.... als je geen harte in je verdommenis had dan kon je wel twaalf paar kwajongensvoeten boven op je kop verdragen.... ogod, dat was om te harsten, dat-ie ze nog gelijk moest geven....! en dat zij daar op door bleef zeuren.... achter die stommelingen en die rescho-em (misdadigers) an!

En als hij haar weer geinakkelijk overtuigde, in de nu tóch alleen nog hij haar gezochte vertrouwelijkheid, ried zij hem, nou maar stil te zijn, en er niet aldoor over te praten; hij wist toch wel, als ze binnenkwamen en ’t hoorden, zou er weer ruzie komen, en kregen ze weer groote monden en snauwen.

Hij zuchtte dan, tot zwijgen gebracht door vrees voor nieuwe verontrusting, en in den leunstoel lei hij den arm onder het hoofd, en staarde in de verte van den ouderdom, waarin hij zich gewillig moest overgeven. Ja, ’t was zoo.... ’t was zoo.... hij werd oud, oud!.... hij kon niks meer doen.... hij had niks te zeggen, hij werd in ’n hoekje gezet en voorbijgegaan. De jongeren moesten zaken doen, moesten natuurlijk oók leven, ’n toekomst maken, ’n Zaak kon men uit vriendschap niet weggeven, ‘n zaak was léven, men had-'r maar èen van, zoo was zijn voorstelling. Maar nee, zij moest toch toegeven: hij was altijd ’n goeie jonge geweest, Joop, verstandiger en ge-