De een zijn dood ....

ren van herinnering al de jaren, waarin ze, beneden hem, maar vredig-goedjes met hem gegaan was, meelevend in de vreugden, de verrassingen en de teleurstellingen van z’n handel; soms bij buien onder het afwachten van zijn thuiskomst, vond zij zijn kleine wenschen uit. Nu, in het laatst van hun jaren, zij over de zeventig heen, hij zoover over enkele weken, begon ze hem het leven nog lastig te maken,het poover beetje rust vaneen te nagelen, als een mug, die in doodmoeën sluimer hem sarrend omgonsde, ’t Was waar, dat Joop en Moos eenige aanleiding tot ergernis gaven, maar zeker wist-ie, dat ze gezeurd zou hebben als dat niet zoo was geweest. Toch voelde hij haar nog zoo dichtbij zich, zoo gelijk van denken en weten, saamgegroeid als ze waren in hun noodlottige zelfzucht een menschenleven lang, dat hij het feller worden van die kniesbegeerte niet zag als het ook allengs kwijnen van haar onderdrukten en gekwelden geest, maar het veroordeelde als enkel schuldige onverdraagzaamheid en haar die soms grimmig verweet, met dagen dat hij haar weinig toesprak. om de tusschenpoozen heen van meelijdende verontschuldiging en van onweerstreefbare, ja gretige verteede-ring.

Hij was al driemaal begonnen aan zijn Joodsche krantje, maar steeds had ze hem weer uit die zenuwstillende bezigheid weggetrokken, om zijn oordeel te vragen over nieuwe brutale plagerijen van de overzij. „Was z’n vrouw ’m zóó weinig waard, dat-ie niet even die vuile krante kon laten liggen? Honing zoog-ie er uit.... tot ze ’m óp zou zeggen of ’m elleke Vrijdag in ’t fernuis douwen.... was ’t’m de moeite niet waard om éven naar d’r te luisteren?.... hoe die snotneuzen ’r beroddelden op ’r ouwe dag?.... Gister had ze weer die Grietje zien staan praten met de vrouw van de sjam-mes.... *) en als hadden staan lachen en met de hoofden geschud hier naar toe.... God weet wat ze weer samen hadden afgeroddeld! Als die Jacobsche maar hier in de winkel kwam, zou ze ’t ’r wel ies vertellen.... nogh! moest die nul der mond niet dicht houen? vrat die niet van allemaal? van i) bode van het Kerkgenootschap.

15