De een zijn dood ....

neergemokerde vertwijfeling van het ten ondergaan. Het ging weg, weg, alles.... en hij, hij zonk. Toen, met een vaag-levend bewustzijn, dat er wachtenden om hem waren, zwoegde hij plotseling met zijn knokigen kop, en verflard reutelden waarschuwende woorden uit zijn hijna toegenepen keel: „Zaak Scheimes!” kreunde hij. „Zaak Scheimes, jong! Joede! zaak Scheimes! ’t geit nit goed, jong, naa naa, 't geit nit goed!”....

Joop en Hanne, opgesprongen in het half verstaan van zijn eigen waarschuwing tot het zeggen der Eenheidshelijdenis, waarzonder geen Jood men mag laten sterven, liepen op het bed toe en stormden dan naar de deur, om de anderen te wekken. In onderkleeren strompelden de beide mannen en de twee vrouwen naar beneden en ijlden met slaapgezichten op het bed toe.

„Stille! stille!” zei Joop, „hij gaat sterreven! maar hou je stille! hij is nog niet dood.”

Verstard hieven zij staan voor de bedstee, toch nog geslagen door dit voor altijd verstommen en verdwijnen van een zoo lang bekende. Sprakeloos, in haar gelige nachtkleed, was de moeder op een stoel gaan zitten, haar ouwe, Achterhoeksche, geel-riinpelige hoofd ineengedoken naar de horst; de dunne sluikzwarte haren slierden langs hei haar gezichtskanten. Een oogenblik dacht zij er aan, hoe eens, jaren terug, toen zij doodelijk ziek was, Izak hij haar was komen staan aan haar bed en haar deed toestaan, dat hij, zoo zij sterven zou, een andere vrouw mocht nemen. En nu ging hij nog vóór haar.... ’t was toch raar geweest....

Opeens wrong Hanne tot dicht hij het bed zich tusschen hen door, en nog ééns, wanhopig, riep zij haar stervenden vader toe: „Fader! Fader! zég ze ’t nou! Fader! da’k hier moet blijven.... hè’j nou niks gezegd Fader, hè'j nou niks gezegd?.... je zou ’t ze toch zeggen....” riep ze, schaamteloos in haar wanhoop, „je zou ’t toch an ze zeggen....”

Lion, woedend, dat ze bij het sterven van den oude hem de belofte nog afpersen wou, greep haar hij den arm en duwde haar terug: „Ga weg, slet,” heet hij haar toe, „be'j gekk.... je