De een zijn dood ....

Titel
De een zijn dood ....

Jaar
1933

Pagina's
264



wetsche met zwart leer bekleede stoelen zwierven van en tegen tien wand, en achterin de kamer dook stoffig weg een antieke kast met koperen en Delftsche pullen evenals op den schoorsteen tegenover den tusschenwand der ramen, waarvan terzij het vervuilde Mizrach *) hing. Zij waren van de heel-enkelen nog, die op Vrijdagavond de ouderwetsche Sjahheslamp ontstaken; in het midden van den zolder hing, aan een koperen ketting, de zwaarkoperen hak met aan de hovenronding zijn zeven mondingen die de zeven weekdagen verbeeldden; uit elke tuit de tip van een katoentje. Clare sprak met haar moeder en Joede met Lion; Hanne zat achteraf, nooit toegesproken en met weerzin geduld. Zoo was er door de broers een tijdlang al voortdurend ééne van de zusters verschopt geweest: eigenlijk wilden zij niemand die minder inbracht dan zij, aan tafel dulden, maar van de zusters hadden zij er eene voor het vertrouwde huiswerk noo-dig, sinds de moeder alleen nog maar de leiding had. Een andere zuster had Joede, in een grim-bui van woede en kwel-lust, en in de zelf-verontschuldiging dat hij toch op een goeden afloop gehoopt had, door het verzetten van een ladder hij het pakhuis, een ongeluk doen krijgen, waaraan ze gestorven was. Deze, Hanne. kinderloos weduwe geworden in Amsterdam en toen uit brood-nood naar huis teruggekeerd, werd doodgezwegen zoolang ze hij hen was, daar de oude Izak haar uitzetting niet wilde.

„Hoor ess,” zei Lion tot Joop, toen die was gaan zitten, „Fa-der die is geloof "k niet goed hij zien rekening-ng, hij heeft geloof ’k een beetje koorss, maar je moet ’m maar stille laten pratenn.... maar hij is slecht.... hij is heel slecht.... zo’j óók niet denken? wat zo’j denken is-ie niet slecht?”

Joop zag tusschen de gordijnen door naar den knokig-blee-ken, baardstoppeligen kop, die onder de groote slaapmuts in trekkingen van gestamel bewoog; hij trok de oogen op en bedwong zijn glimlach.

„Hij is nooit wat anders geweest as sleeht,” wou-ie zeggen,

i) Religieuze voorstelling, meestal van den Tempel, die, aan den wand, het Oosten (Mizrach) aanwijst.

150
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.