De een zijn dood ....

HOOFDSTUK VIII

DAAR in Hartog Spier's exportzaak op Zaterdag, hoewel zooveel mogelijk zonder hem, gewerkt werd, zorgde hij des Zondags, na enkele noodige dingen in den morgen, ’s middags voor een whistpartij. Ook in de week-avonden kwamen dikwijls kooplui spelen, en hoewel de inzet niet hoog was, heteekende verlies of winst voor hen vaak een groot gedeelte van hun dagverdienste. Zij waren nu de groote heete binnenkamer ontvlucht en hadden de ronde tafel van daar naar het slachtvertrek aan de straat gebracht: daaromheen, op den steenen vloer, zaten Hartog, Jaciptes de Vries, diens tijdelijke compagnon Dovidje Kalf en de als vijfde lummelende Markus Polak met hun kaarten en sigaren in drift van spel te rumoeren. De zware breede deur op een kier. om van de stille Zondagstraat wat frisch-heid binnen te doen waaien, hadden zij, om gegluur van Zondagschc buurtmenschen en kwajongens te mijden, de gordijnen voor het raam tot de kozijnen doen zakken, en ook over de deur hing de perkamentige lap neer, tot waar het zware luik hoven de onderste houthelft tegen het glas was gezet. Het groote vierkante voorhuis met zijn hooge blauwig gewitte wanden en rechts van de deur het getimmerde kantoorkamertje, stond koel halflicht om hen óp zoo, maar onfrisch, dompig, de atmosfeer zwaar van adem-indringen-den bloed- en rauwigen vleeschgeur. Onder messen- en za-genrekken aan den linkermuur stonden, naast een paar kleine roodrig bruine kalverslachtbankjes, een paar handkarren. een kleine rechtop, een groote, van de wielen genomen met het donkergrijs blauwe vlak tegen den wand gezet. Aan haken tegen den achterwand, voor de kamerramen, hingen, om een groot uitbloedend heestenlichaam heen, dooreen-slangende leege darmen, een afgrijselijke kop met mijmerende oogen en omlaaghangende tong en. als groote fuchsia's, hl oederige harten. Tegen den gangmuur rechts, naast hei kantoortje, uitsnij- en hakmessen, groote kluwens bindtouw en een paar hlaasbalgjes.

9

129