De gouden kroon van Beieren

En zo eindigde het bestaan van tante Belle, als jonge vrouw naar hier gevlucht, ettelijke uren tevoren vol doorgezette zorg om potjes, eiermand en blaasbalg, met het siersleuteltje van het huishoudkast je aan haar hals. Haar koralen halsketting, die ketting tegen het Boze Oog, was tegen dit leger van duizenden boze ogen volstrekt zonder werking gebleven: zij bengelde onwennig om de nek van een Bosse deerne.

En zo werd alle rekening afgesloten van de al te zwarte Hanna, met haar smalle, op zakelijk door gronden gespitste grijze ogen; Hanna die veiligheid had gezocht buiten het lege huis van haar vader, en in Fantins kleine besognes zich snel had weten te nestelen.

En zo liep het onbegrepen lot af van Cftawwa, bruid alleen nog van het brandende hout, en in de verbeelding van menig man die haar ineen zag krimpen. Als een fladderende krijsende vogel maar zonder een gebaar van verweer werd zij over de Yughtse bodem gesleurd naar het vlammen-podium van dennentakken. Voor een paar duizend toeschouwers, schaamteloos jegens elkaar in wellust opgenomen onder een verzoening tussen rijk en arm, en met brandende blikken die woelden in het stervensgeheim.