In de groote leerschool

HOE DE KLEINE SJIMMIE NEETER BURGER WERD II 57

hij zag dat het ernst was en gaf zich over aan den ver-trouwelijken aandrang van zijn vader. En hij maakte zijn vuist los en kwam huilend naderbij, en lei eindelijk met een hart vol verdriet zijn warm geworden kwartje neer, in de troostende verheugenis, zoo ook goed te hebben gedaan, en met allen goede vriendjes te zijn gebleven. En ook blij, althans spoedig wat geurigen damp boven de tafel te zien, en er maar saam rond te kunnen zitten en wat warms te genieten voor het vermoeide en hongerige lijf, waarmee hij den ganschen dag zonder voedsel had rondgeravot.

II.

De feestelijkheden ter gelegenheid van Sjimmie’s kerkelijke aanneming waren inderdaad bescheiden verloopen. Men had drie maaltijden gebruikt, ’s morgens, ’s middags en ’s avonds; tweemaal brood met koffie, en eenmaal, op Chajem’s aanwijzing, om de gelijktonigheid wat te onderbreken, brood met thee. Toch had er den ganschen morgen en middag een groote botergele cake op tafel gestaan, met roode en groene confituren versierd, en een flesch wijn, door den koscheren bakker gezonden met een kaartje van Sophie, waarop een schuchter innigheid je was gekrabbeld. Sjimmie had haar Vrijdags zien zitten in een café in de stad, kostbaar in het bont, en met haar pittige en frischgeworden snuit onder een wijden hoed met een groote sierlijke zwarte veer. Het kind was geschokt blijven stilstaan bij het ontmoeten van zijn zuster zoozeer weelderig als een dame gekleed, in de hemelsch-lijkende onbereikbaarheid van het keurige koffiehuis en met een blonden chieken heer, die zeker wel rijk moest zijn. Hij was stil blijven staan, zijn oogen gedrongen naar zijn zuster, in een ver-