In de groote leerschool

120 SAM: GOUDSMIT

lang plat in de zon gaan liggen, vlak voor z’n baas z’n deur om ’m te pesten.

Kees vond dat niet wijsgeerig.

„Wat hai d’van”..,. schurkte hij. En ernstig, met mannelijke gebaren bezwoer hij hen iets goeds voor de huishouding te koopen. Dan was je degelik en je had geen mot mit je wèf.

„Mit de wèf, mit de wèf”.. .. minachtte de Zeere oolijk, „alle wève fer maen part”....

„Nou, woar dan mit je smoesies?” zei de Schele.

„In ’t fèfertje,” zei de Zeere, „bai de boars”....

Maar Piet nikte smalend met z’n hoofd. „Loat-ie ’r nou ’t eerst bai weze om ze d’r uit te hoale, en lekker ook,” strafte hij. De Schele grinnikte.

„Da was geen kwoaje boan om se zoo spier uit ’t woater op te hoale, wa Seere?”....

De Zeere grinnikte nog wel even van de gesmeerde fijnigheid, maar hij trok toch zeker besloten zijn wenkbrauwen op. As ’t hèm nog ’s gelukke mocht, hai sou récht an toe ’n autemebiel koope voor z’n poot, de’was de eenigste die-ie tot goed vrind had te houe. En informeerend naar Kees.

„En jai dan, seliede man?”

„Ikke”.... mompelde Kees, en hij morrelde wat aan zijn pijp. „Ikke?.... Ik sou me wèf ’n mesjien kedö doen voor doekies te spoele, net as op de wasserai, want das bai ons ’n gedoe mit die viezighèd mit die jonge allegoar, mit da klène goed, da’k geseg heb as ’k ’n loterai krèg, ik seg dan krai je ’n mesjien va me, da ka je de jonge mit de luier en al soo in gooie, da komt ie d’r heelegoar wit weer uit. — Nou wat?” .... vraag-nikte hij om zich heen, „is dat, is dat nou zoo’n onmogelijke soak, net as mit de krant ommers”----

„Netuurlijk,” zei de Zeere.