Zoekenden

53

Na veel spreken over den maaltijd, kwamen, telkens door Vader opzettelijk afgebroken, verheerlijkende uitweidingen over zijn naderenden zeventigsten verjaardag, en weer keuringen van de lekkernijen bij de thee; dan begon Jette Moeder maar voor te lezen, de vele Fransche namen van den Nieuwsbladroman stukstamelend, en ze moest voortdurend personen en verhoudingen verklaren, en de vorige vervolgen in herinnering brengen, omdat Moeder altijd in de war raakte met al die graven, baronnen en hun dames. En dadelijk, met veel dankbaarheid van oja’s, herleefde ze weer de dooreenwirrelende gebeurtenissen, schudde 't hoofd bij 't noemen der slachtoffers, vervloekte de moordenaars en de onteerders, en glimlachte lieve knikjes naar de redders: heet-gebogen zat ze te luisteren, slurpend de schroeiende sensatie der heftigheden, soms de oogen sluitend voor de verwarring der dooreenkolkende, wegglissende figuren. Dan ontschoot haar de helderheid van den verhaalgang weer, en bij een nieuw hoofdstuk soms pinkte ze met heftig-uit-sbhietend vingergebaar Jette plotseling in de rede, wijzend naar den graaf die ze in verbeelding zag: o god ja, det was die mamzerbennenidde ’), kwam die nou toch nog weerümme?

„Och neé," verbeterde Jette geduldig-vertrouwelijk, „de's ummers geen kwoaje kerel, de's wel juust 'n geschiewes ²), die."

„Loop noar de verdommenis met oe geschiewes!” keilde Meijer, die nooit las, over de tafel, „heur-ie ‘t? baron de Nekoome of hoe heet die potsneus, is 'n geschiewes, .... woar mien zuster zich al niet de sappel over maakt, ogh!"

Op den laten avond t ruziën moe, liever blijvend in de aandacht der lectuur, maakte Jette zich zelfs

') versta: schurk. -) versta: brave.