Zoekenden

33

voeten slierend over de stoepsteenen; kinderachtig voelde-ie zich achterhaar aansjorren. Sterk van zenuwen wrong ze hem voort, schreeuwend naar Naatje tot-ie haar den mond dichtkneep met een vloek, vol schaamte voor 't rumoer op straat.

„Saar, ik sloa oè op oe gezichte eur, bij God ik sloa eur, Saar dan, goa mee, ie zullen mee noa binnen, toè nou, godogod kind toé nou, schaamie oe dan niet. . . . mud iè doar tusschen, Saar, kind goa nou mee, godogod

Maar ineens, opgezweept door 't geschreeuw over de boeren, dat ze gehoord had en dat hem juist binnen had doen blijven, begon ze, bleeker en kleiner van inspanning, woester te schelden, de handen door hem vastgehouden, wijl-ie bang was voor slaan.

„Loeder! ja, ja, récht hef ze, ja, leugenaarster, récht hebben ze, dat bè-je ook, gatlikster, dat bèijje!”

Kwajongens, aangeloopen naar de Jodenruzie, stonden grinnekend van pret op hun knieën te slaan.

„Nathan, Levie, sla op! sla op! Mozes! jezis.... jodenruzie! sla op Mozes, laat je niet benaggele!" Grooten, heeren, winkeliers uit de straat en vrouwen glimlachten om den éénigen lol. Sigarenmakers, elkaar verdringend, stompend met de wikkelbakken, om diah-terbij te komen, critiseerden met gerekte halzen, onder de platte en ronde petten de gele bebaarde en besnorde koppen, breede monden in grijnslach getrokken, en ze hielden elkaar op de hoogte van de uitroepen en gebaren der vechtenden.

„Och. . . . Joden sloan mekare toch niet. ... ze zab-belen maar zoo'n 'bietien. . . . kiek die olde jodinne ies, godallejézis zeg, gooi ’r 'n proeme op 'r smoel. ..."

„Die olde dondert ondersteboven zeg.... nou die twee ook an 't bakkelaaien. . . . Kiek die Jette ies. . . . jonges. ... an de poem-poèm. ... ze mut noa de scheerboas, um 'escheuren te worren!"

Klagerig begon de ouwe Beem aan z'n vrouw's klee-

Zoekenden 3