Verwording en ondergang

waarschuwen, opdat een ieder zich in acht neme, en die daarom alleen moet wonen (2 Kon. 7 : 4, 15 : 5). Geen wonder, dat die melaatschheid een geweldigen indruk maakt, niet alleen op de priesters, die Uzzia wegjagen, maar ook op den koning zelf, die „haast heeft om naar buiten te komen” (2 Kron. 26 : 20). Voortaan is Uzzia een „geslagene”, buiten tempel en volk gestoo-ten, ook al kan hij zich van uit „het huis der afzondering” met de zaken des lands blijven bemoeien. Elf jaren lang moet zijn zoon Jotam als rijksbestuurder optreden, totdat in 746 Uzzia tot zijn vaderen verzameld wordt (26 : 21 v.v.).

Intusschen grijpt de geestelijk-zedelijke verwording des volks meer om zich heen. Al wordt de tempel en de tempeldienst onderhouden (2 Kon. 15 ; 15), al worden de offers vermeerderd en de feesten met groote plechtigheid gevierd (Jes. 1 : 11 v.), meer dan een „looze muur” is dat alles niet. De dienst des Heeren is verlaagd tot een schild, waarachter het volk zich veilig kan voelen, de Heere zelf tot een baal, die met onverbrekelijke banden aan het volk verbonden is. Maar daarnaast is er in de oogen van het volk ruim plaats voor allerlei Kanaanietische gebruiken „op iederen groenen heuvel en onder iederen groenen boom”, welk

39