Theodor Herzl, keur uit zijn geschriften

Beste Lezers,

Vandaag spreek ik voor het eerst in dit blad tot U. Deze Joodse krant is in het leven geroepen, opdat gij van de leiders der Zionistische beweging onmiddellijk verneemt, wat er gebeurt, wat wij doen willen en wat gij doen moet.

Het is een grote moeilijke zaak, die wij op ons genomen hebben en die wij zullen doorzetten, zolang onze krachten ons ten dienste staan en die wij, met Gods hulp, tot een goed einde zullen brengen.

Wanneer men echter zoiets groots begint, moet men eerst heel goed weten, wat men eigenlijk wil, anders handelt men als een dwaas of een kind. Verder moet men de goede middelen kiezen... Ik moet bij het begin steeds aan het einde denken en iedere stap, die ik doe, goed overleggen. Dat geldt reeds voor het leven van een enkeling, hoeveel te meer voor een zo grote zaak van het gehele volk, zoals het Zionisme is.

Jammer genoeg heersen juist over de grondbegrippen nog vele vergissingen en misverstanden. Wij moeten daarom heel duidelijk zeggen wat wij willen, hoe, wanneer en waar wij het willen. Anders zijn wij geen verstandige mensen maar warhoofden.

Een van de dingen waarover wij het willen hebben, is het verschil tussen practische en politieke Zionisten.

Mijn beste vrienden, ge hebt beslist reeds gehoord, dat er deze twee soorten Zionisten bestaan. Ge zult ook wel weten, dat er soms meningsverschillen tussen hen zijn. Misschien gelooft ge daarom, dat deze twee kampen eikaars vijanden zijn. Dat wil ik allereerst ophelderen.

Ik ben een politieke Zionist en ken alle bedoelingen en opvattingen van de politieke Zionisten heel precies. Ik kan U zeggen, dat wij geen vijanden van de practische Zionisten zijn. Integendeel, wij koesteren grote eerbied en dankbaarheid jegens die practische Zionisten, die werkelijk hun program uitvoeren — als ze het namelijk uitvoeren kunnen. Maar er zijn ook mensen, die zich practische Zionisten noemen en wier gehele practijk daarin bestaat, dat zij de politieke Zionisten of de Congreszionisten een knuppel

53