Theodor Herzl, keur uit zijn geschriften

uit de weg te ruimen. Wij denken er niet aan, maar een handbreed der verworven cultuur op te geven, wèl denken wij aan een verdere verdieping der cultuur.

Wat enkelingen onder ons schreven of zeiden, kon en mocht men achteloos over het hoofd zien — echter niet hetgeen het congres zal opleveren. Moge daarom het congres, dat voortaan de heer zijner debatten is, als een wijs heer arbeiden.

En tot slot zal het congres voor zijn eigen duurzaamheid zorgen, opdat wij niet weder uit elkander gaan, spoorloos, zonder uitwerking. Met dit congres geven we aan het Joodse volk een orgaan, dat het tot nu toe niet bezat, dat het echter dringend, om te leven dringend behoeft. Onze zaak is te groot voor de eerzucht en de willekeur van enkele personen. Zij moet, wil zij gelukken, tot het boven-persoonlijke worden verheven. En ons congres moet eeuwig leven, niet alleen tot de verlossing uit de oude nood, doch daarna eerst recht. Heden zijn wij hier op de gastvrije grond van deze stad — waar zullen wij het volgend jaar zijn?

Waar we echter ook zullen zijn en hoe lang ons werk moge duren eer het voleindigd is, ons congres zij ernstig en verheven, de ongelukkige tot welzijn, niemand ten nadele, alle Joden tot eer en een verleden waardig, welks roem hoewel ver, toch onvergankelijk is.

$

Israël! Andere volkeren worden door tegenslagen geplaagd, maar er komt voor hen steeds weer een ongestoorde tijd. Op iedere oorlog volgt een vrede. Alleen het vervolgde Israël wordt steeds overwonnen en komt na de nederlagen niet tot rust. De materiële zekerheid is echter de grondslag voor de morele gezondheid en daarom verlangen wij met alle hartstocht, streven wij met alle kracht naar de materiële zekerheid voor ons volk, die alleen op eigen grond te vinden is. En de morele gezondheid van een werkelijk over de gehele wereld verspreid volk is van belang voor de gehele wereld.

(Th. Herzl)

52