Theodor Herzl, keur uit zijn geschriften

Ons weekblad is een „Jodenblad”.

Wij nemen dit woord, dat een scheldwoord moet zijn en willen daarvan een erenaam maken.

„Die Welt” is een blad van de Joden. Welke Joden? Soms van die sterken, die men toch altijd helpt? Neen, neen, die hebben geen steun nodig.

„Die Welt” is het blad van de armen, de zwakken, de jongeren, maar ook van al diegenen, die teruggekomen zijn tot hun stam, zonder zich in een moeilijke toestand te bevinden. Laat niemand het wagen te zeggen dat wij de klassestrijd in het Jodendom gebracht hebben, doordat wij ons het lot aantrekken van de zwakken onder onze broeders. In onze rijen staan genoeg mannen, die noch „proletariërs”, noch revolutionnairen, noch dwazen zijn. De zaak, die wij dienen is groot en mooi, een werk van de vrede, de verzoenende oplossing van het Joodse vraagstuk. Een idee, die in staat is om edele mensen — of zij Christenen, Mohammedanen of Israëlieten zijn — tot enthousiasme te brengen.

Wij willen, om woorden te gebruiken, die onze vrienden reeds bekend zijn:

Een publiekrechtelijk gewaarborgde woonplaats scheppen voor die Joden, die zich op de plaats waar zij nu wonen niet kunnen of niet willen assimileren.

Wij treffen elkaar onder de vaan van Zion. Maar ook al zien wij naar een ver verwijderd doel, toch mogen en zullen wij onze belangstelling niet onttrekken aan de tegenwoordige toestanden van de Joden. „Die Welt” moet een wapen zijn voor het Joodse volk en een zuiver wapen. Tegen wie? Tegen onze vijanden — zonder onderscheid van geloof.

Men moet daarbij niet verwachten, dat wij tot de taal van het gepeupel zullen afdalen, of dat wij alles zullen prijzen, wat Joden doen of nalaten. Een redelijke, ernstige zelfcritiek moet zijn nut hebben voor het Jodendom en die willen wij uitoefenen, ook al klagen er velen over dat het „in deze tijd” gebeurt.

Een van de ergste gevolgen van het antisemitisme was het, dat

48