Theodor Herzl, keur uit zijn geschriften

Het nieuwste in de Joodse beweging zijn de protestrabbijnen. Max Nordau heeft dit type reeds gebrandmerkt met een woord, dat zal blijven bestaan: het zijn de mensen, die in de veilige boot zitten en de verdrinkenden, die zich aan de rand van de boot willen vastklampen, met de riem op het hoofd slaan. Zo is al de gewone, aggressieve vijand van het Zionisme. Neemt men nog de benoeming als „zieleherder” van een nogal grote gemeente erbij, dan is de protestrabbijn klaar. Vijf van zulke protestrabbijnen hebben in het „Berliner Tageblatt’ en op andere plaatsen de volgende verklaring gepubliceerd;

Het fungerende bestuur van de rabbijnenorganisatie in Duitsland: Dr Maybaum (Berlijn), Dr Horovitz (Frankfort), Dr Guttmann (Breslau), Dr Auerbach (Halberstadt), Dr Werner (München) maakt de volgende verklaring bekend: „Door het bijeenroepen van het Zionistencongres en door de publicatie van zijn agenda zijn dusdanige foutieve ideeën over de geestelijke inhoud van het Jodendom en over de doeleinden van zijn aanhangers verspreid, dat het ondergetekende bestuur van de rabbijnenorganisatie van Duitsland het noodzakelijk acht, de volgende verklaring af te leggen:

1.    Het streven van de zogenaamde Zionisten om in Palestina een Joods-nationale staat te vestigen is in strijd met de Messiaanse beloften van het Jodendom, zoals die in de Heilige Schrift en in de latere godsdienstige bronnen voorkomen.

2.    Het Jodendom verplicht zijn belijders het vaderland, waartoe zij behoren, met alle overgave te dienen en zijn nationale belangen van ganser harte en met alle krachten te bevorderen.

3- Met deze verplichting staat echter niet dat edele streven in tegenspraak, dat de kolonisatie van Palestina door Joodse landbouwers op het oog heeft, daar dit in geen enkel verband staat tot de vestiging van een nationale staat.

Godsdienst en vaderlandsliefde leggen ons daarom op gelijke wijze de plicht op om allen, wien het welzijn van het Jodendom ter harte gaat, te verzoeken zich van het bovengenoemde Zionistische streven en in het bijzonder van het ondanks alle waar-

43