Theodor Herzl, keur uit zijn geschriften

ginnen als U deed. U sleept deze landbouw-Joden over zee. Die moeten wel geloven, dat zij ook verder recht op uw ondersteuning hebben, de arbeidsvreugde wordt hierdoor niet bevorderd. Wat zulk een export-Jood U kost, is hij niet waard. En hoeveel mensen kunt U trouwens naar overzee brengen? Vijftien-, twintigduizend! — In één straat van Leopoldstadt ¹) wonen er meer. Neen, om mensenmassa’s in beweging te brengen, kan men geen directe middelen gebruiken. U kunt alleen met indirecte werken.

Om de Joden op het land te krijgen moest U hun een sprookje over goudwinning vertellen. Het zou zó kunnen klinken: Wie ploegt, zaait en oogst, vindt in de garven goud. Dat is ook bijna zo. Alleen weten de Joden, dat het een klein klompje zal zijn. Dus kunt U hun verstandiger zeggen; wie goed z’n bedrijf voert, krijgt een premie, die zeer hoog kan zijn.

Nu geloof ik niet, dat men de Joden in hun huidige woonplaatsen op het land kan zetten. De boeren zouden hen met dorsvlegels doodslaan. Een broeinest van het Duitse antisemietisme is Hessen, waar de Joden kleine boeren zijn.

Met twintigduizend uwer Argentijnse Joden hebt U nog niets bewezen, zelfs als de lieden het goed doen. Mislukt het echter, dan levert U een vreselijk bewijs tegen de Joden. Genoeg critiek. Wat te doen?

Om te blijven — zowel als om weg te trekken, moet het ras eerst duchtig verbeterd worden. Men moet hen sterk voor de strijd maken, arbeidsvreugde leren kennen. Daarna, wegtrekken — als het nodig is.

Voor deze verbeteringen kunt U uwe middelen beter gebruiken, dan U het tot nu gedaan hebt.

Inplaats van de Joden elk afzonderlijk te kopen, looft U in de voornaamste landen van het antisemietisme geweldige premies uit: voor actions d eclat, voor handelingen van grote morele schoonheid, van moed, zelfopoffering, zedelijk gedrag, grote prestaties in kunst en wetenschap; voor de arts in tijden van epidemieën, de krijgsman, de uitvinder van een geneesmiddel, onverschillig wat — kortom, voor al wat groot is. Door de premie bereikt men tweeërlei; ten eerste de verbetering van allen, ten tweede de bekendmaking. Daar de zaak n.1. ongewoon en zeer bijzonder is, zal men er aller-wege over spreken. Zo merkt men, dat er ook, en hoeveel, goede Joden zijn.

40

¹

De Joodse wijk van Wenen.