Theodor Herzl, keur uit zijn geschriften

Maar ik stel mijn lezers nog strengere eisen: ik verg van de ontwikkelden, tot wie ik mij wend, het aanleren van een geheel nieuwe zienswijze. En juist van de besten onder de Joden, die zich met de oplossing van het Jodenvraagstuk bezig hebben gehouden, eis ik, dat zij hun tot dusver gedane pogingen als mislukt en vruchteloos zullen aanschouwen.

Bij de verwezenlijking van de idee heb ik geen enkel gevaar te duchten. Als ik alle in de toekomst liggende gebeurtenissen met voorbehoud noemde, zou het lijken, alsof ik zelf niet in hare mogelijkheid geloofde. Als ik daarentegen de feitenreeks zonder enige beperking aankondig, zou alles er uitzien als een hersenschim.

Daarom zeg ik duidelijk en stellig; ik geloof in de mogelijkheid der uitvoering, al vermeet ik mij ook niet, de beslissende vorm der gedachte te hebben gevonden. De Joodse staat is voor de wereld een levensbehoefte, dus zal hij ontstaan.

Door een enkeling opgezet, zou het een dwaasheid zijn — maar wanneer vele Joden tegelijkertijd aanpakken is het plan uiterst verstandig en de uitvoering biedt geen bijzondere moeilijkheden. De idee is slechts afhankelijk van het aantal harer aanhangers. Misschien zullen onze zoekende, naar hoger strevende jonge mensen, voor wie nu reeds bijna alle wegen versperd zijn, en wie de Joodse staat het zonnige uitzicht opent op eer, vrijheid en geluk, arbeiden aan de verbreiding der idee.

Ik voor mij acht mijn taak vervuld met de publicatie van dit werk. Ik zal nog slechts het woord nemen, als achtenswaardige tegenstanders mij met hun aanvallen hiertoe dwingen, of indien er onvoorziene opmerkingen te weerleggen, vergissingen te herstellen zouden zijn.

Is wat ik te zeggen heb nog niet rijp voor het ogenblik? Loop ik mijn tijd vooruit? Is het lijden der Joden nog niet hevig genoeg? We zullen afwachten.

Het hangt dus slechts af van de Joden, of dit staatsstuk nog slechts de roman van een staat zal zijn, Als het hedendaagse geslacht nog te slap is, zal er een beter, groter geboren worden. De Joden die willen, zullen hun staat hebben en ze zullen hem verdienen.

Het staathuishoudkundig inzicht van mannen, die midden in het practische leven staan, is soms verbluffend beperkt. En slechts op deze wijze is te verklaren, dat ook de Joden de machtsspreuk der

13