Pakkettenrapport Rode Kruis

72

pakketten slechts heel zelden de burgergevangenen, van welke nationaliteit ook en niet beschermd door de Conventie voor krijgsgevangenen, bereikten.

Om blaam te werpen op welk lid dan ook van het geallieerde Rode Kruis-comité te Londen, getuigt slechts van algehele onwetendheid omtrent de destijds heersende toestand met betrekking tot dit vraagstuk van pakketten voor politieke gevangenen, en ik acht het zeer betreurenswaardig, dat artikelen over dit onderwerp zouden worden gepubliceerd of polemiek gevoerd, zonder dat'de schrijvers de moeite 'nemen zich schriftelijk te richten tot Genève of Londen, tot kennisname der feiten ter zake.

(w.g.) S. J. WARNER.

Directrice Buitenland van het Britse Rode Kruis.

Bijlage x7.

Mr. Th. H. de Meester (voormalig voorzitter van het London-

Committee).

Londen, 17 Augustus 1945.

Naar aanleiding van Uw mededelingen betreffende klachten, welke thans in Nederland geuit worden inzake de voorziening van Nederlandse civiel-geïnterneerden in Duitsland en bezette gebieden met voedselpakketten en Uw verzoek, zo volledig mogelijk opgave te mogen ontvangen omtrent de activiteit van ons comité op dit gebied gedurende de oorlog, moge ik het volgende onder Uw aandacht brengen.

Op grond van het feit, dat civiel-geïnterneerden in de verschillende conventies van Genève niet genoemd worden, weigerden de Duitse autoriteiten gedurende de eerste jaren van de oorlog elke inmenging te dezer zake van het Internationale Rode Kruis, en waren niet bereid voedselpakketten voor dit doel door te laten. Daarbij kwam, dat de geallieerde autoriteiten als gevolg van de blokkademaatregelen weigerden voedsel van buiten de blokkade op het continent van Europa toe te -laten, tenzij op de aflevering door het Internationale Rode Kruis controle geoefend kon worden, hetgeen, zoals gezegd, de Duitsers niet toelieten.

Het eerste gevolg van de houding der Duitse autoriteiten was, dat gegevens betreffende de civiel-geïnterneerden, m.a.w. namen evenmin als kampadressen, te Genève bekend waren en dus ook ons niet ter beschikking stonden. Bestond in de bezette gebieden nog de mogelijkheid, uit afwezigheid van bepaalde personen te concluderen, dat zij geïnterneerd waren, ons stonden ook dergelijke aanwijzingen niet ter beschikking. Ofschoon later de positie iets verbeterde — waarop ik hieronder zal terugkomen —• is mij bij navraag bij het Internationale Rode Kruis (delegatie Londen) gebleken, dat Genève gedurende de gehele oorlog geen enkel voedselpakket afkomstig van landen buiten de geallieerde blokkade voor civiel-geïnterneerden van welke nationaliteit ook, behandeld heeft.

Alle pakketten, welke aan deze personen werden toegezonden, waren afkomstig van door de vijand bezette landen en werden in Zwitserland betaald met z.g. vrije franken. Onze regering had, evenmin als wij,