Pakkettenrapport Rode Kruis

6 7

aan de politieke gevangenen gezonden langs illegale weg, doch kon van het Rode Kruis nimmer hulp krijgen.

(w.g.) W. HONSELAER. Noot van de commissie: Bovengenoemde brieven waren afkomstig van Jhr. Johan Graafland, destijds politiek gevangene te Sachsen-hausen.

BIJLAGE 13.

Jhr. Ir. O. C. A. van Lidth de Jeude.

(voormalig voorzitter vari het London-Committee)

Nota betreffende de Rode Kruis-pakketten.

De Nederlandse Regering heeft in 1940 de ministers van Binnenlandse Zaken en Sociale Zaken belast met de hulpverlening aan oorlogsslachtoffers, die daaromtrent geregeld overleg pleegden met de voorzitter van voornoemd Londen-Comité, die tevens als regeringscommissaris werd aangewezen. De ondergetekende heeft beide functies bekleed tot medio September 1942, toen hij is afgetreden wegens zijn benoeming tot minister van Oorlog.

De verscheping en verzending van Rode Kruis-pakketten kon slechts plaats hebben onder de vlag van het Nationale Rode Kruis van het land van herkomst. In verband met de voedselschaarste in Engeland kon slechts een beperkt aantal aldaar worden beschikbaar gesteld, zodat spoedig tot aankoop in andere landen werd overgegaan.

Bij de beoordeling van de mogelijkheden tot verzending van deze pakketten, dient een scherp onderscheid te worden gemaakt tussen (militaire) krijgsgevangenen en civiele geïnterneerden (in concentratiekampen).

Eerstbedoelde kampen zijn onderhevig aan de regelen van de Internationale Rode Kruis-conventie van Genève, laatstbedoelde niet.

Voor beide categorieën was men afhankelijk van het Britse Rode Kruis en van de Britse autoriteiten en eveneens van de medewerking van de Duitse autoriteiten, die deze niet onthielden voor militaire gevangenen, doch zich verzetten tegen inmenging ten aanzien van civiele gevangenen.

A. Pakketten voor krijgsgevangenen.

Zij ontvingen allen 2 maal ’s maands een standaard-pakket, afkomstig uit Engeland, Amerika of Canada. Herhaaldelijk werden pogingen aangewend om dit aantal tot 4 maal ’s maands uit te breiden, zoals de Britse en de Amerikaanse gevangenen genoten, doch niettegenstaande krachtige protesten, faalden deze pogingen en bleven de betrokken autoriteiten weigerachtig wegens voedselschaarste, transport- en deviezenmoeilijkheden. Niettemin slaagden wij er in dit aantal tot

3 maal ’s maands op te voeren, door verzending van pakketten uit Brazilië en Argentinië, na moeizame voorbereiding, terwijl tenslotte ook 4 pakketten per maand konden worden verzonden.