Pakkettenrapport Rode Kruis

13

en een korte stagnatie in de regelmatige verzending ontstonden in het voorjaar 1942, mede in verband met de reeds toen ter tijd minder gunstig wordende voedseltoestand. In Augustus 1942 werd wederom toestemming gegeven, dat vanaf September Rode Kruis-eenheids-pakketten, alleen aan krijgsgevangenen opgezonden konden worden, echter slechts één keer per maand, terwijl de inhoud alleen uit niet gedistribueerde artikelen, alsmede wat rookartikelen mocht bestaan.

Inmiddels waren in Mei 1942 circa 1600 officieren opnieuw in krijgsgevangenschap weggevoerd. Zij werden ondergebracht eerst in Nürn-berg, daarna in Stanislau (Augustus 1942) en ten slotte in Neu-Branden-burg (Januari 1944), waar de jongeren verbleven tot aan de bevrijding, terwijl de hoofd officieren in Juni 1944 naar Tittmoning (Beieren) werden overgebracht. Vanaf Mei 1943 meldden ruim 8500 reserve-officieren, onderofficieren, korporaals en manschappen zich als krijgsgevangenen of werden opgepakt, om daarna in Duitsland over diverse kampen verspreid te worden.

Aangezien het weldra niet meer mogelijk was om redelijke pakketten van niet-gedistribueerde artikelen samen te stellen, werd eindelijk bereikt, met grote steun van het Rijksbureau Voedselvoorziening in oorlogstijd, dat vanaf November 1943 aan alle krijgsgevangenen een Rode Kruis-pakket, vaderende van 3 tot 5 kg met een goede samenstelling eens per 4 a 8 weken kon worden verzonden.

Het laatste pakket werd in September 1944 vlak vóór het uitbreken van de spoorwegstaking, geëxpedieerd.

Transportmoeilijkheden en het neerleggen van hun werkzaamheden in November 1944 door Dagelijks Bestuur en secretarissen in verband met de onwettige benoeming van de heer Piek tot secretaris-generaal van het N.R.K., waren oorzaak, dat de verzorging van de krijgsgevangenen vanaf dat moment ophield.

Aan de Regering te Londen werd via een geheime zender mededeling gedaan van het stopzetten der Rode Kruis-werkzaamheden, waarbij verzocht werd de zorg voor de krijgsgevangenen zo mogelijk van het N.R.K. over te nemen.

Buiten deze Rode Kruis-eenheidspakketten was het aan de naaste familieleden toegestaan aan'hun krijgsgevangen verwanten maandelijks vier privé-pakketten ad 2 kg via het Informatiebureau van het N.R.K. toe te zenden.

Daarnaast waren enige comité’s' (o.a. dat van kapitein-ter-zee b.d. L. F. Klaassen) Werkzaam, die deze naaste familiebetrekkingen aan voedingsmiddelen hielpen dan wel de zorg voor hun privé-pakketten geheel of gedeeltelijk overnamen, terwijl in 1944 generaal-majoor Koot met hetzelfde doel de A.P.K. (Actie Pleegouders Krijsgevangenen) in het leven riep. (§)

Bijlage 8. Door de afdeling Maastricht van het N.R.K. zijn op eigen initiatief van December 1940 tot Augustus 1944 aan krijgsgevangenen ongeveer

50.000 pakketten verzonden.

Bijlage i-g. Gedurende 1940—1941—1942 trachtte het N.R.K. aan politieke gevangenen in concentratiekampen in Duitsland pakketten van familie-

(§) Voorgaande gegevens zijn verstrekt door Jhr. G. M. Verspyck.