Rosj Hasjanah en Jom Kippoer

Als wij in de ban geraken van de Jamiem Noraiem, als de Sjofartoon doordringt tot onze ziel, dan klinkt dit als een vermaning uit een andere wereld, een onzichtbare, hogere, heilige wereld. Deze onzichtbare wereld heeft het Joodse volk als een vuurzuil begeleid en beschermd op zijn lange tocht door de woestijn, maar ook op zijn weg door de landen van de Golah. Want het Joodse volk vond in al het bittere lijden van deze wereld een toevlucht en troost, door zijn ziel uit de ellende en kwellingen van het leven op te heffen tot de stralende hoogten van de onzichtbare wereld. Deze beide werelden staan niet alleen tot elkaar als hogere tot lagere, zij zijn ook tot in het diepst met elkaar verbonden. De lagere wereld vindt haar bestemming in het dienen van de hogere, om de heiligheid en de reinheid van deze in zich op te nemen, te worden tot Malchoeth Sjamajiem.

De geschiedenis van het Joodse volk is vol van dit streven naar heiliging van het leven. Met overweldigende kracht verkondigen de profeten de stem van de onzichtbare wereld: Baant, baant de weg! Schriftelijke en mondelinge leer tonen ons deze weg. Leer, eredienst en edelmoedigheid waren de wegen, waarlangs de onzichtbare wereld de zichtbare binnentrok. Op deze wegen werd het Joodse volk tot werktuig en dienaar van God, tot modeschepper van Gods koninkrijk.

Ellende en kwelling ontbreken het Joodse volk ook nu niet, het lijden dreigt zijn kracht te breken. En dit te meer, daar het zeer veel verloren heeft van de troost, die de nabije aanwezigheid van de onzichtbare wereld hem op zijn omzwervingen had gegeven. Zijn vertrouwen op de zichtbare wereld was in de laatste honderdvijftig jaren overgroot geworden, het ging zich in deze wereld hoe langer hoe meer thuis voelen, was er geheel op gericht, zich in de ordening van deze wereld in te schakelen, tot burger ervan te worden. En zo verloor het de onzichtbare wereld uit het oog.

73