Rosj Hasjanah en Jom Kippoer

meente naar de rivier gaat, om haar zonden in het water te werpen...”

Hij zwijgt een tijdlang en roept dan uit;

„Maar gelijk heb ik, Rabbi! En zonder m’n zin te krijgen, wil ik niet toegeven!”

Rabbi Levi Jitschak denkt even na en vraagt: „Wat wil je dan eigenlijk, Berl? Wil je werk hebben en verdienen?”

„Ik spuug op verdienen”, antwoordde Berl beledigd. „Verdienen had ik eerder moeten doen. Iedereen heeft recht op verdiensten! De vogel in de lucht, de worm in de aarde, ze krijgen allemaal, wat ze nodig hebben. Verdienen is iets vanzelfsprekends. Nü wil ik meer!”

„Zeg dan toch, Berl, wat je wilt!”

„Is het waar, Rabbi, dat op Jom Kippoer alleen de zonden van de mensen jegens God worden vergeven?”

„Zo is het!”

„En de zonden van de mens jegens zijn naaste niet?”

„Neen!”

„Berl de kleermaker recht zijn rug en zegt met luide en besliste stem: „Dan zal ik, Berl de kleermaker, eerst dan toegeven en weer in dienst van den Schepper der wereld treden, wanneer Hij terwille van mij op deze Jom Kippoer ook de andere zonden vergeeft! Heb ik gelijk, Rabbi?”

„Je hebt gelijk”, antwoordt de Rabbi. „Houd maar vol, dan zal Hij wel móéten toegeven...

En hij keert zich weer naar het Oosten, heft zijn hoofd hoog op, blijft luisterend staan en verkondigt na een wijle: „Ga nu gauw naar huis, haal sargenes en tallieth! Het is je gelukt, Berl!”

J. L. Perez.

(Vertaald door C. Auerbach)

49