Rosj Hasjanah en Jom Kippoer

„Gij hebt het ware vergeten door de ijdele dingen des levens, „gij bracht uw jaren door met onbetekenende dingen. „Schenkt aandacht aan uw zieleleven,

„verbetert uw handel en wandel.

„Laat elkeen zijn slechte daden verlaten „en zijn onreine gedachten uitbannen”.

De sjofar is een ramshoorn, die van binnen uitgehold is. In de Aggadah lezen wij hierover:

Rabbi Abahoe zegt: „Waarom blaast men op de hoorn van een ram?” De Heilige, geprezen zij Zijn naam, zegt: „Blaast te mijner ere op de hoorn van een ram, opdat ik mij herinner, hoe Abraham Izak voor mij heeft willen offeren. Ik zal u dit aanrekenen, alsof gij uzelf aan Mij hebt willen offeren.”

Het „Zechoeth Awoth”, d.i. de verdiensten van onze voorvaderen ten aanzien van hun opofferende overgave aan God, speelt een grote rol in het Joodse leven. „Indien niet om onzentwille, verlos ons dan om derwille van Abraham, Izak en Jacob, die U liefhadden”.

De zedelijke en religieuze hoogte van Abraham, die als eerste God had erkend en die bereid was geweest, zijn enig kind, de vervulling van zijn levensdroom, hem op hogen leeftijd pas beschoren, aan God te offeren, is niets anders dan het ideaal der Jamiem Noraiem. De Akedah, het bijbelverhaal van Izaks offering, wordt op Rosj Hasjanah voorgelezen.

In dit verband laten wij hier een fragment volgen uit „Vrees en Beven” van Sören Kierkegaard. Uit deze dichterlijke fantasie is iets te begrijpen van het verhevene van die vroomheid, die in de trouw aan zichzelf de mens tot een offer brengt, dat hem zonder deze vroomheid zou breken.

Daar was eens een man, die als kind die mooie vertelling had gehoord, hoe God Abraham verzocht had en hoe deze aan de verzoeking weerstand bood, zijn geloof bewaarde en ander maal, boven verwachting, een zoon kreeg. Toen hij

21