Letterkundig leven, deel 2

IO DE GELUKKIGE FAMILIE EN EEN VOOR EEN.

Jeanne's gevoelens en geest. Er is dat zachte, wasemende in van menschelijk meelijden, dat fijne en vochtig-lichte penseelen van halftonen en tinten. Gij ziet eerst de onzekerheden en verwarringen van deze, naar sympathie hunkerende ziel zich leidelijk effenen, tót de kennismaking met Dirk Driebeek, den schuwen, eenigs-zins zonderlingen dichter-romanschrijver. Dan breekt een felle, zinnelijke hartstochtelijkheid los, waarvoor zij zich in haar eigene meer bezinnende en kiesche natuur, lichtelijk schaamt. Wij staan onverhoeds voor het trio-liefdesspel-zonder-woorden, tusschen Gonne, Jeanne en Driebeek. Gonne, de ietwat grillige, plaagt den schuwen romanschrijver voortdurend met zijn verstrooidheid en onbeholpen verlegenheid. Jeanne daarentegen, doorschouwt den prachtigen geest van Driebeek dadelijk heel diep en grijpt gretig naar zijn levenswijsheid om eigen angst en onrust te stillen en waarvan zij voelt dat ze in een schoone eenzaamheid gerijpt is. Dan krijgen wij hun heerlijke wandelingetjes

in het bosch, de gesprekken met hun tweetjes____

En terwijl mijnheer de zonderling aan tafel, eenmaal door de schuwheid heen, met de twéé vriendinnen gekheid maakt, blijft Jeanne toch zijn uitverkorene meedwaalster. Denk er geen slechtigheid van, brave dames. Het is "als" een elegisch phenomeen: een vreemde dame, een vreemde heer.... wandelend zonder cupidootje. Eindelijk de ontdekking dat Gonne verliefd in op Dirk Driebeek. Maar ook Jeanne. Gonne is een kat en zou de geïnviteerde Jeanne gaarne tot een paddestoel omtooveren. Arme Jeanne! Twee vriendinnen, één liefde, één verlangen en maar één zonsondergang en slechts één bosch om te dwalen. Ook hier offert zich Jeanne weer. Terwijl Gonne meent, dat Dirk Driebeek haar verwaarloost voor Jeanne, is het weer net andersom. Ons Dirkje wandelt en praat met Jeanne en vermijdt Gonne, omdat hij op Jeanne niét en op Gonne wél verliefd is. Zoo kronkelt de boekenworm zijn eigen