Letterkundig leven, deel 2

30 DE GELUKKIGE FAMILIE EK EEN VOOR EEN.

loftfeestavond, tusschen liet lawaaierige en schetterende rumoer der gasten en de fuifpret der huisgenooten, weergegeven. Jeanne is bang voor haar eigen geluk. Op pag. 250 van het eerste deel, begint de nadere, nerveus-indringende ontleding van haar zielswondend ontgoochelingsgevoel dat tot een zoo scheurend leed leidt. Als Frans De Haan, na zijn zinnelijk flirtspel gespeeld te hebben met Jeanne, haar koel, onverschillig achterlaat, zal zij in de verpleging van haar moeder tot een soort van berusting komen. Zij doorleeft een wroeging en verliezen kan zij zich nu in haar arbeid. Niemand anders dan zij mag haar moeder verzorgen. Dat is een karakteristiek, zielkundig detail, innerlijk zoo waar en zoo echt bij liefdesontgoochelden. Vooral vrouwen hebben daarnd, behoefte aan opoffering, aan wegschenking van hun krachten. En als Emma, haar moeder, eindelijk van een doodelijke ziekte geneest, niet het minst door Jeanne's teedere waakzaamheid, leeft ook zij met een nieuwe ontroering óp in het wonderlijk geluk om het herstel van mama Croes. Jeanne had er een groote voldoening in gevonden, in het verplegen en opkweeken van haar moeder. Zoodra deze echter beter wordt, verlangt Jeanne weer lastiger bezigheden en neemt de leiding van het gansche huishouden op zich. In Eén voor één komen wij plotseling voor een nieuwe liefde van Jeanne als zij te Ellecom gaat logeeren bij haar vriendin, Gonne van de Pais. Ook dé&r, tusschen bosch en buitens, werd het leven van de onbewust-kwijnende Jeanne, innig en liefelijk geschetst. Ik zou u dit telkens met citaten kunnen aantoenen. Er is bij den auteur een zoo diep verlangen naar beknopt-impressionistisch weergeven van atmos-pheer, een atmospheer vervloeiend met de vreugdelijke of smartelijke peinzingen zijner menschen. Zoo op pag. 108 en 109 in Eén voor één, Jeanne, mijmerende over Frans De Haan en dan die mooie, zonnige pagina over den vrede en de rust van het buitenlandschap op