Letterkundig leven, deel 2

iäia.

zich. zelf een rechter en vraagt gericht. — En dan kan het vernemen: proza schrijven is zeer moeilijk, op andere wijze, éven moeilijk als poëzie. — Nietzsche viel de Duitsche taal aan. ״Keines der jetzigen Cultur-völker hat eine so schlechte Prosa als das deutsche"... En: ״Es klingt ihm schier unbegreiflich, wenn ein Italiäner sagt, dass Prosa gerade um so viel schwerer

sei als Poësie"____En:— ״de an einen Seite Prosa

wie an eine Bildsäule arbeiten ? — es ist ihm, alsob man ihm etwas aus dem Eebelland vorerzählte". — Nietzsche moest hebben geweten dat het ook den meesten Hollanders als een sprookje de ooren inklinkt. — Mevrouw De Jong heeft gelukkig op vele pagina's van haar boek, werk van haar proza gemaakt. Ze heeft den invloed der moderne school wisselijk ondergaan, maar toch gaat zij zich niet matig te buiten aan bombariezinnen, knaleffecten en rondstrooiing van zevenklappers. — Haar stijl bestaat uit een bizonder mengsel van rhetorischen, oud-Multatuliaanschen omhaal en modern evocatie-vermogen; een mengsel van werkelijk diep-ontroerde en ontroerende bewogenheid, mensche-lijke en artistieke, en tegelijk van een duldeloos rhetorisch-rhythmischen perioden-bouw, waarin älle, als vernietigd-veronderstelde gezwollenheid en tendenslij-ke opwinding weer kakelbont naar voren brandt, met een schreeuw van kleur en valsche passie. Haar stijl is een mengsel van soms zeer bizondere literaire zuiverheid, in beschrijvingen en psychologische analyse, en van verfijnde en vrouwelijk-geparfumeerde journalistiek, — met schoone deugden als: welluidendheid van taal, fijnheid van voorstelling, evenwichtigheid in ontbloeiende metaphoren, sonoor gevoel voor taai-melodie, rhythmus en woord-tempo, innig gevoel voor plastiek en toepassing van sensitivistische taai-verklankingen, — maar is ook vol groote gebreken als: zweverige en zwaaierige uiterlijke welsprekendheids-proeven, oratorische buitelingen en loslippige