Letterkundig leven, deel 2

LEWA. 137

degelijke pleegouders opgevoed — misschien hoofdzakelijk gevóéd — en door een rijke, lichtelijk-bal-sturige freule finantieel gesteund, voelt de roeping in zich schilderes te worden. Ze zal naar Parijs vertrekken, bij een beroemd meester in de leer gaan. Ze wordt aangenomen. Ze heeft wel talent. — In Parijs, het zwoele, lichtende Parijs, voelt zij zich eerst erg eenzaam. Maar ze werkt. Tot ze kennis maakt met Vincent, student in de rechten, die eigenlijk niets anders doet dan hartstochtelijk viool-spelen. Hij is doodelijk van de Hollandsche I/lia en zij iets minder doodelijk, maar toch niet "zonder gevaar" voor den Franschen Vincent. Cosse, haar leermeester en tante Barbe, haar vriendin, zijn tegen hun samenzijn. Cosse weet welk vleesch hij, in de kuip heeft. Een echte Don Juan in Parijsche editie! Een zelfzuchtige zinnen-hef de, anders niet. Maar de schoone Lilia draait hem den rug toe. Ze paradiseeren een poosje____

Plots de val, de beet in den appel, ay!.... de ontnuchtering, het ontwaken. Het wekkertje loopt af. I,iha moet moeder worden. Vincent wil dat niet. Hij wil de levensvrucht vernietigen. Nu walgt ze van hem.

Dan volgt tragische vereenzaming. Vincent wèg, Liha alleen. In Holland voelt men haar val als een ramp. Ze wordt als een melaatsche behandeld, overal vernederd. Met de heerlijkste gevoelens had zij zich

geofferd,____ dat is haar loon. Ze verliest zich in

zelfsmart, in melancholie, in angst. Maar het kindje voelt ze leven. Tot het komt. Dan voelt zij zich zalig. Smaad is over haar heen gewalmd. Gunthard, een jong, begaafd schrijver, heeft haar "oprecht" hef. Maar zij wijdt zich heelemaal aan de kleine. God zegene haar!

De eerste indruk is: een boek met een hymne op de vrije liefde en toch is niets minder waar. Wel een verheerlijking van het moederschap, in gehuwden oi