De Jordaan

42

— Medèm Susènne.... ino je 'n piepert?____Prik 'm

deur mit 'n oarepele-fork.... nie Neil, lestig follekie, dèt kriel sonder schaul?

— En öf Bet, de graute en de klaäne thuys,____je

roakt fèn je weit.... 'n strèf die huylklep.... die d'r gein öfgesneie boterhem freit.... doar hep feur hullie de duufel op gescheite!

Daatje Terwee treuzelde. Haar uitgemagerd lang gezicht keek zuur en bits.

Poppen Trui van de Wijde Gang kwam met Koekjes Na, paarsrood van hitte inpuffen.

— God sei maän broaje____wet 'n staukie....

— Sau 'n drift as d'r in de lucht sit he.....meende

Bet.

— Nou, Atist en West werreke soame, sou je segge

____wijsgeerde Neel, haar klantjes rap helpend en ze

met een half woord verstaand. Koekjes Na nieste, nieste altijd.

— Sèntjes____al hei je de niessiekte,.... lachte Bet

de Slobber.

— Steik nou nie 't hèppie deur 't nèppie.... en seg wet ikker teuge doen mot. —

— Doen?____ mins____ 't kamp d'r fen je sès en

je bloed öf____pufte Poppen Trui, lam neergesmakt

op een bankje bij het zij-aanrechtj e.

— Ik snuyf je doerèk____lachte spijtig Koekjes Na,

.... moar ik seg moar____die gein kop hep.....ken

d'r 't roam nie uytkaäke....

Poppen Trui pufte, gaf geen asem. Haar wittig vlas-haar stak als poppen-kapsel in haar schedel. Haar oogen leken aangekleurd met cobaltverf. Rood-blank blosten haar koonen en heel de ronde bolkop had iets grof-poppigs en onwezenlijk blank-wasachtigs.

Trien de Soepketel, met twee opgedirkte fabrieks-