De Jordaan

25

met plat-gedeukten varkenskop, den neus in snelle ademing.... leit 'm teuge de steine.... Wie 't eirst leit----'n rondje in de klapper bei schèile Hannes!

Andere vrouwen uit den troep wilden zich tusschen de vechtenden gooien, maar werden ruw terug geboft op borst en dijen door waaksche, wraakgierige jongens. Als uit een wulk stootten telkens armen en handen van den drom naar de vechters, maar werden weer even hardnekkig teruggeranseld door vecht-orde-bewa-kende knuisten van kameraden. Niemand mocht zich mengen in den strijd. —

— Loa üytknokke die persaune ....

— Hebbe sei selfers aftetuyge....

Een hevig lawaai van angst- en roepstemmen barstte los over de markt. Bang door het geweld keken de burgers benauwd uit naar politie.

— Roep dèn de smeiresse!.... gilde een vrouw, grauw van schrik.

Er dreigde gegrom tegen haar op. — Een reuzige kaai-werker met een pikzwarten kroeskop en uitzwellen-de negerlippen keek over de woel-menigte heen naar de helmen.

— Sie je wèt K&ffer? .... vroegen ze rond hem. —

In den neveligen morgenschemer bleekten beestachtig-verwrongen koppen van beluste kijkers; stonden burgervrouwtjes met benauwde gezichten opgeperst tusschen wilde kerels in rood-baaien hemden, met vloekende monden. — Siem, de kermis-zwerver, had Teun eindelijk in zijn strot gegrepen en kneep hem nu met twee verzenuwde vuisten, rood-paars. Siem's vlak-bijeen gedrongen oogen léken zonder appels, één waterig wit. Diepe gleuven in zijn laag, met-haarponny overmorst voorhoofd, prangden verwilderde drift in zijn vecht-gezicht. Teun, in stik-benauwing, bonkte met zijn twee krom-getrokken handen op neus en