De Jordaan

24

zang-meiden en schreeuwende jongens, waren de twee kerels in razende drift toen naar elkaar toegedrongen; voor ze zelf goed beseften waarom ze elkaar te lijf gingen. Een jongen, met schuin-getrokken en fluweel-bekwasten pet diep over één oor, een rooden zakdoek om den hals, zijn beest-mond opengesperd, behamerde een tinnen bord dat een sissend geraas rondhitste en woedende vloeken uitlokte. De markt-menigte ontkluwde en een hoos volk van emmers en jollen, rond weegschalen en bij karren, golfde naar de vechtpartij heen. — Een bende knapen scheurde fel, met de vingers op het lippen-plat, snerpend gefluit door de lucht, als oproerige seinen van muiters. Burgervrouwen gilden ontsteld, venters en sjouwers vloekten verwoed nu alles rond hen optrok naar den kant van den vecht-stoet.

Teun de Lade-lichter, was met uitgescheurd hemd op den kermis-zwerver Siem losgesprongen in giftig geweld. — Zijn scheeve, half dichtgeknepen oogen vlamden groen, vochtig-valsch. Op zijn breede onderlip sapte palinjgvet, glimmerig. —

Een dronken infanterist-korporaaltje uit den troep, die zijn miuts op het uitgezwierde, hooge kapsel van een meidenkop vóór hem, had neergeplakt, wou zijn sabel tusschen de beenen der vechters smakken. Maar een wilde meid hield hem terug en sloeg hetkorporaaltje zóó hevig op zijn neus dat hij wezenloos achteruit zakte op straat. — Een andere dansmeid, de nekharen vóór de kin uitkrullend, in het halfdonker net vischachtige baard-draden, hitste de vechters óp in dronken gisting en schold de kerels rondom voor liederlijk crapuul. —

— Kraünhoan, staut saan de spaiire in se k'rkès!____

hou je tof____jowele saüger!.... joeg ze in verwilderd

genot op ----

— Aas-gemoal!____krijschte er overheen een ander,