De Jordaan

103

doek boven een groen-bleek bedelaarsjasje, met één bovenknoop zijn borst omspannend. Zijn rustige mond smakkelde op de woorden die hij zei, als proefde hij telkens een lekkernijtje. Plots begon zijn ietwat ingedrukte neus gejaagd te snuiven. Een grapje maakte hij over den goot-stank.... terwijl Neel weer tegen zijn onverdragelijke goed-gehumeurdheid in-roeide met haar driftaard. —

— En ik seg, je siet mauletjes____ Wèt mot t'r

nou fèn sau'n swemneus terecht komrne....

— Jei wurt geprikt daur flieg, flooi en duufelsnaad ... Neil.... weerde hij kalm het gesputter van vrouw Burk af....

En heel rustig weer naar Nel, vroeg hij, doorgaand: — Nel, as je nog 'n bèkkie aufer de mauw hep....

heil groag____ik kom woar ik mot komrne! .... mit

mèan kromme lette,.... jeisis wèt 'n stènk Nel,.... Nou heb ik pès dertig maal in 't rond afgesworrefe .... me schoene hebbe modder geslobberd.... as lek bier.... 't is t'r fuyl op die buyteweige.... Onse liefe heir mèg d'r wel er aas loate anfeige ..,.. ik ontsie gein duufel of daud.... moar me klcwnpies.... binne me haalig! Die misdoe ik naüjtl

— Dertig mijl? .... vroeg angstig Nel na, en ook Neel keek verbaasd om zooveel zwerfmoed.

— Ik bin d'r drie doage mit me kromme pins op

st!èp geweist____ Merk stinkbokkie in maan hauft

geplènt.... en al kreeg ik nou de blèffert fèn de honger.... laupe sau ik,.... laupe most ik.... Nou

joa Neil____je docht as dèt je sau'n oufetje wel mit

'n werm braud in mekoar kon sloan, hei?.... As ik

de schop kraag---- kraèg jei 'n kaarretje mit faène

rènd swèrt haur!

Hij slorpte zoetjes zijn koffie in en keek weer pejns-diep naar den grond.