De Jordaan

102

moar d'r is nog niks.... wei-je-wèt.... ik schilder

se al fèst op 't behèng.... Sau dèt waèf gelache heit____

Nicht Tauntje.... jo,a____nicht Tauntje.... dèt wès

d'r 'n deurgeferneirde.... die hing d'r auk nie faur 'n boarsie! —

Even in mijmering omfloersden zijn oogen. De vroo-Iijke Huib leek plots een smarttrek om den mond te vermoffelen. —

— En nou,.... schoot zijn stem schei-opgeruimd uit,.... en nou.... wou ik feur kaulaunioal....

Moar se segge doar: stik jei oud fel____we lusse sau'n

uytgeschaute kogeljès niet.... Waafe; ik wou d'r letters sette as.... as.... moarejeniers.... moar se motte maan hèndkrabbel nie ....

— Jèi Huyb .. .. kelaunioal!. ... as-je-me-nau ....

lachte Neel,____ sau'n gepelde g'rnoal____ je bin

auk knep je huys kwaat.... dèt is nou'n bekrèbbelde keirel!.... Mit ein fraysetter lig je feur de oarde!....

— Floek je aège nou niet staèf, Neil.... en blèaf d'r konsukwenties.... jei heb d'r maan noar 't èrremehuys wille besjoere ....

— Te segge....

— Te segge.... heb alleinig meheirtje.... Ikke noa 't èrremehuys?.... ikke Kilemeiterboekie?.... mot ikke, de weireldberuchte hèrdlauper?.... mins! je bint in je test geprikt.... ikke mot tussche mure opge-slaute?.... ikke op befel me ankleije en uytkleije....

Sonder te mulle____ ik bin d'r gul ferheife baufe je

èrremehuys.... Nei mins.... reiken moar fest fèn

nul,____ jei !mit je skurieuze waurde.... jei____

jei.... Ik sterf liefer fèn de geiuwihongerl.... —

Huib lachte weer, lachte zachtjes. Hij bukte zich naar zijn koffiekom. Het vergroezelde plaatsjes-licht vlakte wat schaduwen op zijn geel gezicht en grauwen baard. Om zijn hals kleurde stilletjes een turksche