Essay en critiek, Groote figuren

94 GROOTE FIGUREN

Hij veracht met prophetische woede, wereldsche tyrannen (Lorenzo de Medici die hem vleide), maar ook Pausen; Pausen van vroeger en Pausen van zijn tijd... Hij wil zuivering, omwenteling, vernieuwing, loutering in alles. Boven Eome doemt óp, ontzachlijk, een zwart kruis, zwart als een hellenacht... en groeit, groeit mateloos in het matelooze uitspansel... En de Ziener ziet er op gloeien de woorden ״Crux Irae Dei"... en boven Jeruzalem stijgt en zweeft een kruis van verblindend gord licht. En alweer leest de Ziener van Fer-rara... ״Cr x Misericordiae Dei"... De zonde en de erbarming!...

XV

Zoo was er geen plaats voor een Franciscus in den tijd van Savonarola; geen plaats voor diens goddelijk-naïeve, dertiende-eeuwsche godsvrucht. Maar evenmin was er plaats in Franciscus' tijd, voor een Savonarola (wel voor een Schio), wijl deze onder geheel gewijzigde maatschappij-verhoudingen opdook, en Savonarola's verzet een ontwikkelings-hoogte beteekent in het tijdperk der ״Wedergeboorte". Zoo vocht hij tégen het afzichtelijke in de Benaissance, en׳ bleek zijn oproerig apostolaat toch alleen mogelijk" dóór de Eenaissance, en onder een veel grootere geestelijke vrijheid.

XVI

Neen... de Eenaissance blijft een Wedergeboorte van mensch en geest, een schitterende herleving van het Heidendom dwars door het Christendom. Tusschen de gloed-doorbrande Cherubs-vleugelen dwalen de Olympiërs. Ge ziet het schild van Ares blinken échter het