40 GROOTE FIGUREN
naar het woord van Villari, aan de ergste marteling onderworpen hebben, dan een andersdenkend wezen te doen lijden. Dante, of liever Doctor Angelicus Dominicaner Thomas van Aquino, Aristotelische rede-ontleder, verheerlijkte Sint Franciscus en Sint Dominicus in ״Paradiso". Vader Franciscus noemt Broeder Thomas geheel een seraphynen-natuur in al zijn geloofsvuur; Dominicus prijst hij als een die den Cherubijnen-glans op aarde ving...
„L'Un fu tutti serafico in ardore 1'altro per sapienza in terra fue Di cherubica luce uno splendore".
Zijn eigen Ordebroeders (die gulzige kudde!) hekelt hij scherp aan het slot.
Machtig zingt Dante Alighieri vooral in dezen ,,Canto Decimoprimo", waarin hij verklaart dat Franciscus' wonderbaarlijke leven zuiverder nog in hemelsche glorie, zou worden bezongen:
„Nè gli gravo vilta di cuor le ciglia, Per essér fi' di Pietro Bernardone, Nè per parer dispetto a raviglia.
Ma regalmente sua dura intenzione Ad Innocenzio aperse a da lui ebbe Primo sigillo a sua religione.
Poi che la gente poverella crebbe Dietro a costui, la cui mirabil yita Meglio in gloria del ciel si canterebbe".